نظریه دعوای پرسشی
نظریه دعوای پرسشی (Action interrogatoire) مطرح در حقوق فرانسه در نتیجه رویکرد نوین اقتصادی به قراردادها، در اصلاحات سال 2016 قانون مدنی فرانسه، با هدف ایجاد امنیت و اطمینان حقوقی از سرنوشت قراردادها برای اشخاص ثالث و یا طرف مقابل ذی‌نفع قراردادی به کار گرفته شد و از جمله نوآوری‌ها و جذابیت‌های حقوق قراردادهای نوین فرانسه به شمار می‌آید. این نظریه به شخص ثالث و یا طرف مقابلِ ذی‌نفع قطعی یا احتمالی قراردادها، حق می‌دهد که ذی‌نفع را مکلف به پاسخ به پرسش‌هایی نماید و در صورت عدم پاسخ و روشنگری ذی‌نفع قطعی یا احتمالی در یک مهلت معقول و متعارف، حق وی علیه پرسش‌گر ساقط‌شده تلقی می‌شود؛ امنیت و اطمینان حقوقی در قرارداد حاکم می‌شود و از طرح دعاوی زیادی از جمله تنفیذ و رد معاملات معارض با حق ذی‌نفع جلوگیری می‌کند.[۱]
منابع
- ↑ علی کاظمی، (۱۴۰۳)، مطالعه نظریه دعوی پرسشی در حقوق قراردادهای نوین فرانسه و امکان طرح آن در حقوق ایران، مجله حقوقی دادگستر، دوره ۸۸، شماره ۱۲۵