نظریه شماره 2157/96/7 مورخ 1396/09/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

استعلام: با توجه به ماده ۳۰۷ قانون آئین دادرسی مدنی درصورتی که حکم به نفع محکوم علیه غایب و واخواه صادر شود آیا الزام خواهان به جبران خسارت ناشی از اجرای حکم اولی بایستی در قالب حکم دادگاه باشد یا نیازی به حکم دادگاه نمی باشد.

نظریه مشورتی 2157/96/7
شماره نظریه۲۱۵۷/۹۶/۷
شماره پرونده۱۶۲۷-۱/۱۲۷-۹۶
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۰۹/۱۴

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با توجه به ماده ۳۰۷ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب درامور مدنی، در صورتی که پس از اجرای حکم غیابی، محکوم علیه واخواهی نماید و حکم به نفع وی صادر شود، خواهان ملزم به جبران خسارت ناشی از اجرای حکم به واخواه است. مطالبه خسارت واخواه از خواهان مستلزم رعایت مقررات عمومی اقامه دعوا و نیازمند رسیدگی به این دعوا مطابق قواعد عمومی مسولیت می باشد. زیرا احراز ارکان مسولیت امری ترافعی و مستلزم رسیدگی قضایی است و ممکن است در اثر اجرای حکم غیابی، خسارتی به واخواه وارد نشده باشد.