نظریه شماره 7/96/1584 مورخ 1396/07/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

نظریه شماره ۷/۹۶/۱۵۸۴ مورخ ۱۳۹۶/۰۷/۱۲ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۱- درخواست اعاده دادرسی به استناد رأی مؤخرالصدور نسبت به رأی مقدم بر آن با هیچ یک از موارد مقرر در ماده ۴۲۶ قانون آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی از جمله بندهای ۲ و ۴ و۷ منطبق نمی باشد. زیرا اولا: بند ۴ ماده یاد شده اعاده دادرسی را صرفا نسبت به رأی مؤخر پذیرفته است. ثانیا: رأی مؤخرالصدور از جمله اسناد مکتوم مقرر در بند ۷ ماده یاد شده نمی باشد.

شماره نظریه	۷/۹۶/۱۵۸۴
شماره پرونده	۹۶-۲۶-۲۸۳
تاریخ نظریه	۱۳۹۶/۰۷/۱۲

۲- اولاً باتوجه به مواد۱و۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴، بازداشت و حبس محکومینی که به پرداخت مالی به نفع محکومٌ له محکوم شده باشند، مشمول این قانون است. بنابراین محکومینی که به استرداد سند به نفع محکومٌ له، محکوم شده­اند، از شمول ماده ۳ این قانون خارج اند. ثانیاً در صورتی­که موضوع حکم، استرداد لاشه چک باشد و محکوم­علیه از استرداد آن امتناع کند، اقدام مناسب این است که با عنایت به ماده ۳۲۰ قانون تجارت و ملاک ماده ۱۴ قانون صدور چک مصوب ۱۳۵۵ اصلاحی ۱۳۸۲، محکوم­له از دادگاه صادر کننده اجرائیه تقاضا کند که مراتب عدم پرداخت وجه چک را به بانک اعلام کند و خود وی نیز دستور عدم پرداخت را به بانک بدهد. همچنین وی می­تواند با عنایت به ماده ۳۲۱ قانون تجارت، اعلام بطلان چک را از دادگاه صلاحیتدار تقاضا کند و در هر حال، در فرض سوال محمل قانونی برای وصول وجه چک به جای لاشه چک توسط اجرای احکام وجود ندارد.