نظریه شماره 7/96/722 مورخ 1396/03/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

نظریه شماره ۷/۹۶/۷۲۲ مورخ ۱۳۹۶/۰۳/۲۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: طبق ماده ۲۵ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ صرفاً «محکومیت قطعی کیفری» در جرایم عمدی به مجازات های مندرج در بندهای ذیل این ماده موجد محکومیت تبعی است و محکوم علیه را در مدت های مقرر در این ماده از حقوق اجتماعی به عنوان مجازات تبعی محروم می کند و منظور از «محکومیت قطعی کیفری» همان مجازات مندرج در حکم است نه مجازات قانونی جرم، بنابراین چنانچه دادگاه در جرایم عمدی، در مقام صدور حکم، با اعمال کیفیات مخففه و به استناد بند الف ماده ۳۷ قانون مذکور مرتکب را به مجازات حبسی که میزان آن تا سه درجه کمتر از میزان مجازات حبس مقرر در قانون است، محکوم نماید، میزان مجازات حبس مندرج در دادنامه ملاک تشخیص «مجازات تبعی» این محکومیت است که با درجه بندی این مجازات بر اساس ماده ۱۹ قانون مذکور و نصاب های مذکور در بندهای ب و پ ماده ۲۵ قانون صدر الذکر، اگر حبس درجه ۵ یا بالاتر باشد دارای محکومیت تبعی موضوع بندهای مذکور (حسب مورد) است و الاّ اگر «مجازات حبس مندرج در حکم» حبس درجه ۶ یا ۷ یا ۸ باشد، این محکومیت قطعی کیفری فاقد مجازات تبعی است.

شماره نظریه	۷/۹۶/۷۲۲
شماره پرونده	۹۶-۱۸۶/۱-۴۸۱
تاریخ نظریه	۱۳۹۶/۰۳/۲۹