نمایشگاه عمومی
قانون تجارت، تعریفی از نمایشگاه عمومی ارائه نداده است. لیکن، مطابق اصول کلی در تعریف، میتوان گفت:«نمایشگاه عمومی محلی است که شخص در آن جا محصولات تجاری، هنری اعم از دستی و فکری را برای عموم در معرض نمایش میگذارد».[۱] در تعریف دیگری، چنین آمده است که نمایشگاه عمومی، «محلی است که مردمان با دادن پولی میتوانند آثار نویسندگان و مؤلفان را ببینند و خود را سرگرم کنند».[۲] همچنین، اینطور بیان شده است که سینما، ورزشگاهها، سالنهای موسیقی، سیرک و شهربازی، که به صورت مستمر و مکرر و در قالبی سازمان دهی شده و به قصد انتفاع و کسب سود تأسیس میگردند؛ نمایشگاه عمومی محسوب گردیده و فعالیتهای آنان را، باید در دسته عملیات تجارتی جای داد. محافل تئاتر و موسیقی در مدارس، از این مقوله خارج هستند.[۳]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ رسول ملکوتی. حقوق تجارت 1 (شناسایی تاجر معاملات نام و علائم تجاری). چاپ 1. مجد، 1398. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6670296
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. وسیط در ترمینولوژی حقوق. چاپ 3. گنج دانش، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6670304
- ↑ حشمت اله سماواتی. حقوق تجارت (جلد اول) (تاجر-اعمال تجاری-مایه تجاری). چاپ 1. میزان، 1378. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2204008