هزینه های مشترک ساختمان
به مخارج مربوط به محافظت ملک و جلوگیری از انهدام و اداره و استفاده از اموال و قسمت های مشترک و به طور کلی مخارجی که جنبه مشترک دارد هزینه های مشترک ساختمان گفته می شود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
هزینه های مشترک ساختمان، دو دسته می باشند:
- هزینه های ضروری برای حفظ و نگهداری عادی ساختمان و تجهیزات و تأسیسات مربوطه و
- همچنین هزینه های اداری و حق الزحمه مدیر یا مدیران ساختمان.[۲]
نکات توضیحی
شایان ذکر است که نحوه پرداخت هزینه های مشترک به دو شکل خواهد بود بدین بیان که؛
- اگر هزینه مربوط به قسمت های اختصاصی باشد، همچون آب، گاز و...: پرداخت به نسبت مساحت واحد به مجموع مساحت قسمت های اختصاصی تمام ساختمان می باشد.
- اگر هزینه مربوط به قسمت های مشترک باشد همچون سرایدار، نگهبان، آسانسور و...: پرداخت به طور مساوی خواهد بود.
به هزینه های حالت اول، هزینه نسبی نیز گفته می شود چرا که ارتباط مستقیم با مساحت زیر بنای قسمت اختصاصی داشته و هر ملکی که مساحت زیر بنای قسمت اختصاصی وی بیشتر باشد، هزینه ای که می پردازد نیز بیشتر خواهد بود.[۳]
منابع
- ↑ ماده 10 قانون تملک آپارتمان ها
- ↑ علی مهاجری. رسیدگی های خارج از نوبت در محاکم عمومی (جلد اول) (دعاوی حقوقی). چاپ 1. گنج دانش، 1374. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2234124
- ↑ ابراهیم اسماعیلی هریسی. حقوق مالکین آپارتمان ها (مسکونی، اداری، تجاری). چاپ 10. دادگستر، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2704452