ماده 187 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابرابزار
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 187 قانون امور حسبی''': در مواردی که [[وصیت ‌نامه]] معتبری به نظر دادرس می رسد که آن وصیت نامه مشتمل بر امور فوری باشد دادرس اجازه می دهد که امور ‌مذکور انجام داده شود.
'''ماده ۱۸۷ قانون امور حسبی''': در مواردی که [[وصیت نامه]] معتبری به نظر دادرس می‌رسد که آن وصیت نامه مشتمل بر امور فوری باشد دادرس اجازه می‌دهد که امور مذکور انجام داده شود.


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
خط ۵: خط ۵:


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
منظور از دادرس در ماده 187 [[قانون امور حسبی]]، دادرسی است که صلاحیت مهر و موم [[ترکه]] را دارد اگر چه دادرس دادگاه صالح برای رسیدگی به امور ترکه نباشد. زیرا چنانچه در انجام امور فوری تاخیر افتد تا محول به [[دادگاه]] صالح برای رسیدگی به امور ترکه شود، منظور موصی انجام نمی گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16168|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref>
منظور از دادرس در ماده ۱۸۷ [[قانون امور حسبی]]، دادرسی است که صلاحیت مهر و موم [[ترکه]] را دارد اگر چه دادرس دادگاه صالح برای رسیدگی به امور ترکه نباشد؛ زیرا چنانچه در انجام امور فوری تأخیر افتد تا محول به [[دادگاه]] صالح برای رسیدگی به امور ترکه شود، منظور موصی انجام نمی‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16168|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref>


== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==