۱٬۰۲۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 21 قانون تجارت الکترونیکی''': هر «[[داده پیام]]» یک «داده پیام» مجزا و مستقل محسوب می‌گردد، مگر‌آن که معلوم باشد که آن «داده پیام» نسخه مجددی از «داده پیام» اولیه است. | '''ماده 21 قانون تجارت الکترونیکی''': هر «[[داده پیام]]» یک «داده پیام» مجزا و مستقل محسوب می‌گردد، مگر‌آن که معلوم باشد که آن «داده پیام» نسخه مجددی از «داده پیام» اولیه است. | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[داده پیام]]: هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم است که با وسایل الکترونیکی، نوری یا فناوری های جدید اطلاعات تولید، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دلیل الکترونیکی در نظام ادله اثبات دعوی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6487048|صفحه=|نام۱=محبوبه|نام خانوادگی۱=عبدالهی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
مطابق ماده 21 قانون تجارت الکترونیک، هنگامی که مخاطب داده پیامی را از سوی اصل ساز دریافت می کند حق دارد ان را مستقل و مجزا فرض کرده و طبق ان عمل نماید مگر انکه به نحو متعارفی بداند یا باید بداند که ان داده پیام نسخه مجددی(کپی) از داده پیام اصلی و اولیه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سال 48 شماره 66 دی 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مهنا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1846676|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | مطابق ماده 21 قانون تجارت الکترونیک، هنگامی که مخاطب داده پیامی را از سوی اصل ساز دریافت می کند حق دارد ان را مستقل و مجزا فرض کرده و طبق ان عمل نماید مگر انکه به نحو متعارفی بداند یا باید بداند که ان داده پیام نسخه مجددی(کپی) از داده پیام اصلی و اولیه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سال 48 شماره 66 دی 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مهنا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1846676|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
صرف گواهی اصالت امضای الکترونیکی مقرر در ماده 21 قانون تجارت الکترونیک، نباید به مفهوم «رسمی شدن امضای مذکور» تلقی گردد زیرا هیچ کس در این اصل تردید ندارد که امضای بدون متن فاقد اثر حقوقی است و اصالت امضا، تنها در صورتی اهمیت میابد که به متن ضمیمه شده و در واقع موید مفاد ان باشد. لذا، برای تشخیص اصالت امضا، در هر زمان باید متن الکترونیکی پیوست ان نیز از حیث انتساب به امضا کننده مورد بررسی قرار گیرد و تشخیص اهلیت و رضایت چنین شخصی، جز از طریق حضور فیزیکی وی نزد سردفتر یا راه حل جایگزین مطمئن که حداقل تاکنون در کشورمان ارائه نشده به عمل نمی اید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سال 48 شماره 64 مهر 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مهنا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1847056|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||