ماده 245 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 245 قانون امور حسبی''': اگر وارثی قبل از قبول یا رد [[ترکه]] فوت کند [[ورثه]] آن وارث به جای او می ‌توانند ترکه را قبول یا رد نمایند.

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>

[[حکم|احکام]] قبول ترکه با قراردادها تفاوت دارند. قبول ترکه به [[ارث]] می رسد. اختیار قبول ایجاب با مرگ مخاطب آن پایان می پذیرد و حق قابل وراثت نیست، ولی قبول ترکه از توابع ملکیت ان است و با مرگ مورث به وارث انتقال پیدا می کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4328880|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=4}}</ref> بنابراین اگر وارثی قبل از قبول یا رد ترکه فوت کند ورثه آن وارث به جای او می تواند ترکه را قبول یا رد کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق ارث|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=445208|صفحه=|نام۱=علی حسین|نام خانوادگی۱=مصلحی عراقی|چاپ=1}}</ref>