ماده 283 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 283 قانون امور حسبی''': در موارد فوق‌ العاده از قبیل جنگ یا خطر مرگ فوری و امراض ساریه و مسافرت در دریا که مراوده نوعا مقطوع و به این جهت موصی ‌نمی تواند به یکی از طرق مذکور [[وصیت]] کند ممکن است وصیت به طریقی که در مواد بعد ذکر می شود واقع شود.

 

* [[ماده 287 قانون امور حسبی]]

به دستور ماده 287 [[قانون امور حسبی]] در موارد مذکور در ماده 283 قانون مذکور می تواند در حضور دو نفر گواه وصیت خود را به اظهار نماید و یکی از آن دو گواه اظهارات او را با تعیین تاریخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصیت نوشته و موصی و گواه ها آن را امضا می نمایند و اگر موصی نتواند امضا کند گواه ها این نکته را در وصیت نامه قید می کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=15504|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref>

لازم به ذکر است منظور ماده از قطع مراوده این است که موصی قادر به تنظیم هیچ یک از وصیت نامه های عادی نباشد. برای مثال اگر موصی بی سواد باشد، کافی است که در محل سکونت او دفتر اسناد رسمی نباشد و شیاع مرض مانع از خروج از آن محل شود. ولی در همین مثال، اگر موصی توانایی نوشتن داشته باشد و بتواند وسایل آن را در محل فراهم آورد قطع مراوده با خارج او را معاف از انجام تشریفات وصیتنامه ها نمی کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2781892|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=7}}</ref>

در ماده 283 قانون امور حسبی از مواردی نام برده شده که می توان آن ها را تحت شمول قوه قاهره و حوادث خارجی قرارداد نظیر جنگ، خظر مرگ فوری و امراض ساریه در مورد مسافرت در دریا که مراوده نوعا مقطوع است نام برده شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649736|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>

[[رده:وصیت در شرایط فوق العاده]]