۸٬۲۳۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ماده 285 قانون امور حسبی: در | '''ماده 285 قانون امور حسبی''': در صورتی که نظامی یا کسی که در ارتش اشتغال به کاری دارد بیمار یا مجروح باشد ممکن است وصیت خود را در حضور رئیس بهداری ارتش و مدیر بیمارستان که موصی آنجاست اظهار نماید. | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 284 قانون امور حسبی]] | |||
== توضیح واژگان == | |||
وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=294796|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=2}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
از مقایسه ماده ۲۸۴ با ۲۸۵ [[قانون امور حسبی]] باید به آن توجه داست این است که ملاک ثبوت وصیت شفاهی موصی همان دو شاهد مرد است چنان‌که [[ماده 287 قانون امور حسبی|ماده ۲۸۷]] نیز بر این مطلب تأکید دارد که وصیت شفاهی موصی با حضور دو شاهد مرد واقع می‌شود. این ماده مقرر می‌دارد: در سایر موارد مذکور در ماده ۲۸۳ موصی می‌تواند در حضور دو نفر گواه وصیت خود را اظهار نماید و یکی از دو گواه، اظهارات او را با تعیین تاریخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصیت نوشته موصی و گواه را امضا می‌نمایند و اگر موصی نتواند امضا کند گواه‌ها این نکته را در وصیت نامه قید می‌کنند. از ماده ۲۸۷ که با اشاره به [[ماده ۲۸۲ قانون امور حسبی|ماده ۲۸۲]] از معتبر بودن وصیت شفاهی با حضور دو شاهد سخن می‌گوید و در ماده ۲۸۳ از وصیت در زمان جنگ یا خطر مرگ فوری سخن به میان آمده‌است، دانسته می‌شود که مفاد دو ماده ۲۸۴ و ۲۸۵ را نیز باید مشمول حکم ماده ۲۸۷ دانست و گفت که حضور دو شاهد، برای معتبر بودن وصیت شفاهی موصی، ضروری است و وجود افسر یا هم ردیف او در حکم ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی، از اوصاف فرعی حکم است. در مقابل، حضور دو گواه، از اوصاف اصلی حکم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد هشتم) (شفعه، وصیت، ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=797956|صفحه=|نام۱=احمدعلی|نام خانوادگی۱=حمیتی واقف|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
در ماده 284 قانون امور حسبی فرضی در نظر گرفته شده که نظامیان و کارکنان نیروهای مسلح بیمار یا مجروح نباشند، اگر این اشخاص بیمار یا مجروح باشند مشمول ماده 285 همان قانون قرار می گیرند. در این صورت این اشخاص می توانند وصیت خود را در حضور رئیس بهداری نیروهای مصلح و مدیر بیمارستان (توما) که موصی آنجاست اظهار نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649748|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون امور حسبی]] | [[رده:مواد قانون امور حسبی]] | ||
[[رده:وصیت]] | [[رده:وصیت]] | ||
[[رده:وصیت نامه]] | [[رده:وصیت نامه]] | ||
[[رده:وصیت در شرایط فوق العاده]] | [[رده:وصیت در شرایط فوق العاده]] | ||