حدود تمیز اشخاص (قبادی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''''حدود تمیز اشخاص''''' نام کتابی است نوشته [[ابوذر قبادی]] که به همت [[انتشارات فکرسازان]] به چاپ رسیده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حدود تمیز اشخاص|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651308|صفحه=|نام۱=ابوذر|نام خانوادگی۱=قبادی|چاپ=1}}</ref>

اشخاص جمع مكسر شخص است و شخص از لحاظ حقوقى فقط به كسى اطلاق مى شود كه بتوانند صاحب و يا طرف حق واقع گردد و شخص يا حقيقى (طبیعی) است يا حقوقى. منظور از شخص حقيقى، همان فرد انسانى است، كه به خاطر طبع اجتماعى داشتن مجبور به مساعى و اشتراک با همنوعان خود است. لذا براى تحقق اين امر، گاهى براى دست يافتن به مقاصد سياسى و اجتماعى (مانند قواى سه گانه كشور) يا امور منفعتى (مانند شركت هاى تجارتى) و يا براى رسيدن به اهداف غيرانتفاعی (مانند انجمن‌های علمی و ادبی) گروه‌هایی تشكيل مى دهند و گاه نيز سرمایه خود را در آن متمرکز می‌کنند که قانون‌گذار به حكم ضرورت و اقتضای زندگى امروزى براى اين گونه تشكل ها، شخصيتى به نام شخص حقوقى قائل است. با اين وجود، شخص برای اين که بتواند، اعمال و امور حقوقى خود را اعمال و اجرا كند. بايد داراى قدرت تصميم گيرى و تميز باشد، در غير اين صورت تمامى اعمال و معاملات او غيرنافذ و يا باطل خواهد بود. هر جند كلمه «تميز» دارای معناى متعددى است؛ اما آنجه در اين تحقيق مورد نظر است و به آن توجه دارد، تميز به معناى قدرت تشخيص است كه به تبع آن، اشخاص يا كلاً فاقد تميزند، مانند صغير غير مميز و مجنون يا در تميز آن نقض است كه از آن به عنوان تميز نسبى نام برده خواهد شد. مانند صغير مميز و سفيه و يا داراى تميز كامل هستند، مانند شخص مميز (كه داراى تميز كامل است)<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حدود تمیز اشخاص|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651312|صفحه=|نام۱=ابوذر|نام خانوادگی۱=قبادی|چاپ=1}}</ref>