ماده 114 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها

خسارت قابل مطالبه بر اساس [[ماده 113 قانون کار]]، اعم از خسارت قراردادی و الزامات خارج از قرارداد می باشد، برخلاف خسارت قابل مطالبه در ماده 114 قانون کار که تنها در آن خسارت قراردادی قابل مطالبه می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4558280|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> همچنین اینکه مطالبه خسارت موضوع تبصره ماده اخیرالذکر توسط کارفرما به طرفیت کارآموز، منوط به پیش بینی در قرارداد کارآموزی و یا متعارف بودن آن بر اساس [[ماده ۲۲۴ قانون مدنی|ماده 224 قانون مدنی]] می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4558652|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> همچنین شایان ذکر است که تعهد کارآموز به انجام خدمت پس از تمام دوره آموزش، امری لازم الاجرا می باسد و تا زمانی که مدت تعهد وی سپری نشده باشد، قرارداد کار طرفین در حکم قرارداد با مودت موقت موضوع [[ماده 25 قانون کار]] می باشد و کارگر حق استعفا و یا ترک کار و فسخ یک طرفه ی قرارداد را ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4558600|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> بدین بیان که [[کارگر]] هزینه هایی که کارفرما به جهت دوره ی [[کارآموز|کارآموزی]] و آموزش وی نموده است را باید با کار خویش جبران نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3549936|صفحه=|نام۱=سیدعزت اله|نام خانوادگی۱=عراقی|چاپ=1}}</ref>