ماده ۲۰ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ماده ۲۰ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|ماده ۲۰ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲:]]<nowiki/>هر نظامي كه به نحوي از انحاء براي جداكردن قسمتي از قلمرو حاكميت‌ جمهوري اسلامي ايران يا براي لطمه واردكردن به تماميت ارضي يا استقلال كشور‌جمهوري اسلامي ايران اقدام نمايد به مجازات [[محاربه|محارب]] محكوم مي‌شود.

قصد جداكردن قسمتي از قلمرو ...  يا لطمه واردكردن به تماميت ارضي يا استقلال كشور‌ [[سوء نیت خاص]] این [[جرم]] و اقدام عالمانه و آگاهانه برای جدا کردن قسمتی از قلمرو ...[[سوء نیت عام]] این جرم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3513252|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref> در این باره گفتنی است اگر نظامی با قصد جدا کردن قسمتی از قلمرو،وقوع جرم را تسهیل کند یا وسایل ارتکاب جرم را برای دیگران تهیه نماید،در اینکه او را مشمول این ماده قلمداد کنیم یا عنوان [[معاونت در جرم]] را بر او اعمال نماییم تردید وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3513260|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>گفتنی است قید "برای" در این ماده [[انگیزه]] مرتکب را میرساند و تحقق کامل جرم ضروری نیست.البته [[شروع به جرم]] میتواند کفایت کرده و [[جرم تام]] تلقی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای نظامی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3338156|صفحه=|نام۱=غلامحسین|نام خانوادگی۱=الهام|چاپ=1}}</ref>