۱۴٬۸۷۳
ویرایش
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
* [[ماده 148 قانون اجرای احکام مدنی]] | * [[ماده 148 قانون اجرای احکام مدنی]] | ||
* [[ماده 76 قانون اجرای احکام مدنی]] | |||
* [[ماده 82 قانون اجرای احکام مدنی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
خط ۱۳: | خط ۱۵: | ||
مادۀ فوق بیانگر این اصل است که ارتباط بین اشخاص هر طبقه به نسبت طلب آنها است نه به طور تساوی. به عبارت دیگر، چنانچه پس از وصول طلب طبقۀ اول چیزی باقی بماند، نوبت به طبقۀ دوم خواهد رسید تا به نسبت طلبشان، از وجوه باقی مانده طلب خود را وصول نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی و احکام و اسناد لازم الاجرای خارجی در ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2153568|صفحه=|نام۱=نادر|نام خانوادگی۱=مردانی|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=قهرمان|چاپ=1}}</ref> | مادۀ فوق بیانگر این اصل است که ارتباط بین اشخاص هر طبقه به نسبت طلب آنها است نه به طور تساوی. به عبارت دیگر، چنانچه پس از وصول طلب طبقۀ اول چیزی باقی بماند، نوبت به طبقۀ دوم خواهد رسید تا به نسبت طلبشان، از وجوه باقی مانده طلب خود را وصول نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی و احکام و اسناد لازم الاجرای خارجی در ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2153568|صفحه=|نام۱=نادر|نام خانوادگی۱=مردانی|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=قهرمان|چاپ=1}}</ref> | ||
لازم به ذکر است که چنانچه [[محکومله]] طبقۀ اول، به جای وصول [[طلب]] خود از [[مال]] مورد نظر، اقدام به قبول آن در قبال طلب خود نماید و ارزش مال، بیش از طلب محکومله باشد، بایستی مابهالتفاوت [[محکوم به|محکومبه]] و ارزش مال را به [[دادورز]] پرداخت نماید تا دادورز آن را برای وصول طلب گروه دوم اختصاص دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1240704|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> | |||
نکتۀ دیگر آن که، چنانچه محکومعلیه علاوه بر مال رهنی یا وثیقه یا توقیف شده یا شرطی، مال دیگری نیز داشته باشد که بتوان محکومبه متعلق به طبقات بعدی را از آن وصول نمود؛ در صورتی که وصول طلب از چنین اموالی مستلزم ارزیابی و حفاظت باشد، هزینۀ ارزیابی و حقالزحمه حافظ بر عهدۀ همۀ طلبکاران طبقۀ دوم، سوم و چهارم است. چراکه چنین مالی، وسیلۀ طلب همۀ طلبکاران طبقۀ دوم، سوم و چهارم است و به همین جهت هر طبقه بایستی سهم خود را با رعایت [[ماده 76 قانون اجرای احکام مدنی|مواد 76]] و [[ماده 82 قانون اجرای احکام مدنی|82 قانون اجرای احکام مدنی]] پراخت نماید. در مقابل، این نظر مطرح شده است که پرداخت هزینههای مذکور با رعایت [[ماده 76 قانون اجرای احکام مدنی|مواد 76]] و [[ماده 82 قانون اجرای احکام مدنی|82 قانون اجرای احکام مدنی]]، بر عهدۀ محکوملهم طبقۀ دوم است. چرا که هنوز قیمت مال مورد نظر معلوم نیست و تنها پس از وصول طلب مشخص میگردد که چیزی برای طبقۀ بعدی وجود خواهد داشت یا خیر.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح جامع قانون اجرای احکام مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1562124|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> | |||
== رویههای قضایی == | == رویههای قضایی == |