۱۴٬۹۶۸
ویرایش
ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۲
، ۲ سپتامبر ۲۰۲۳←منابع
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
* [[ماده ۳۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 33 قانون داوری تجاری بین المللی]] | * [[ماده ۳۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 33 قانون داوری تجاری بین المللی]] | ||
* [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 35 قانون داوری تجاری بین المللی]] | * [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 35 قانون داوری تجاری بین المللی]] | ||
== مطالعات تطبیقی == | |||
در قانون داوری انگلستان مصوب 1996 چنین آمده است که:«هر کدام از طرفین رسیدگی داوری می‌تواند از مساعدت دادگاه، همچنان که در رسیدگی قضایی متداول است، برای تأمین حضور شاهد در برابر دیوان داوری و برای ادای شهادت شفاهی با ارائه‌ی اسناد یا سایر مدارک فیزیکی، استفاده نماید». همچنین، لازم به ذکر است که یکی از شرایط استفاده از مساعدت دادگاه طبق این قانون، اجازه‌ی دیوان داوری یا توافق قبلی طرفین است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حدود مداخله دادگاه های ملی در روند داوری|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجله پژوهش حقوق عمومی (پژوهش حقوق و سیاست سابق) شماه 15 و 16 پاییز و زمستان 1384|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5298820|صفحه=|نام۱=جلال|نام خانوادگی۱=مصلحی|چاپ=}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||