رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره تأثیر سنوات ارفاقی در محاسبه مستمری بازنشستگان پیش از موعد: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری|شماره دادنامه=۹۴۰۹۹۷۰۹۵۵۵۰۱۲۶۱|تاریخ دادنامه=۱۳۹۴/۰۵/۲۵|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=شعبه ۵ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری|قاضی=محمدرضا دلاوری{{سخ}}محمد ساریخانی{{سخ}}محمد حسن پیرزاده{{سخ}}تقوی{{سخ}}محدث|موضوع=تأثیر سنوات ارفاقی در محاسبه مستمری بازنشستگان پیش از موعد|گروه رأی=اداری}}'''رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره تأثیر سنوات ارفاقی در محاسبه مستمری بازنشستگان پیش از موعد''': از آنجایی که در ایام سنوات ارفاقی، حقوق اشتغال پرداخت نمی شود تا مبنای تعیین مستمری قرار گیرد، بنابراین مستمری بازنشستگی پیش از موعد، براساس حقوق و مزایای دو سال آخر خدمت واقعی محاسبه می گردد و سال های ارفاقی، تأثیری در تعیین میانگین دستمزد دو سال آخر خدمت ندارد.  

با عنایت به اوراق و محتوای پرونده و پاسخ مشتکی عنه که به شماره ... ثبت دفتر لوایح پیوست پرونده بوده، نظر به اینکه شاکی بر اساس مقررات قانون بازنشستگی پیش از موعد مصوب ۱۳۸۶/۶/۵ مجلس محترم شورای اسلامی با جمع سنوات واقعی و ارفاقی بازنشسته گردیده و با توجه به اینکه بابت سنوات ارفاقی حق بیمه کسر و به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت گردیده و بر مبنای تبصره ذیل ماده ۷۷ قانون تأمین اجتماعی استحقاق دریافت مابه التفاوت بیمه پردازی بابت سنوات ارفاقی دو سال آخر را دارا بوده، لذا شعبه ۱۵ دیوان با در نظر گرفتن مراتب فوق البیان به استناد مواد ۱۳ و ۱۴ مصوب ۱۳۸۵/۳/۹ مجلس مارالذکر و ۱۳۸۵/۹/۲۵ مجمع محترم تشخیص مصلحت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، حکم به ورود شکایت و الزام خوانده به محاسبه مابه التفاوت بیمه پردازی بابت سنوات ارفاقی ظرف دو سال آخر پرداخت حق بیمه خواهان در برقراری مستمری از زمان بازنشستگی صادر و اعلام می کند. رأی اصداری طبق ماده ۷ قانون دیوان قطعی است.  

رییس و مستشار شعبه ۱۵ دیوان عدالت اداری  

نظر به اینکه مطابق ماده ۹ قانون اصلاح پاره ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی بانوان شاغل در خانواده ها و سایر کارکنان مصوب سال ۱۳۷۹، مبنای حقوق بازنشستگی یا وظیفه مستخدمان مشمول عبارت است از معدل تمامی حقوق و مزایای دریافتی آنان در ۲ سال آخر خدمت که ملاک کسور بازنشستگی است و در ماده ۷۷ قانون تأمین اجتماعی میزان مستمری بازنشستگی تابعی از متوسط مزد یا حقوق شناخته شده است و به موجب بند ۵ ماده ۲ قانون تأمین اجتماعی مصوب سال ۱۳۵۴، مزد یا حقوق عبارت است از هرگونه وجه یا مزایای نقدی و غیرنقدی مستمر که در قبال کار به بیمه شده داده می شود و در ایامی که سنوات ارفاقی در اجرای قانون بازنشستگی پیش از موعد دولت مصوب ۱۳۸۶/۶/۵ اعطا شده است، حقوق اشتغال پرداخت نمی شود تا مبنای تعیین میزان مستمری قرار گیرد و از طرفی به موجب قانون اخیرالذکر صرفا به سنوات خدمت انجام شده مستخدم حداکثر ۵ سال اضافه می شود که در میزان مستمری مورد محاسبه قرار می گیرد و تأثیری در تعیین میانگین دستمزد دو سال آخر خدمت ندارد، لذا بنا به جهات فوق، تقاضای اعمال ماده ۷۹ قانون دیوان از ناحیه ریاست محترم دیوان عدالت اداری نسبت به دادنامه شماره ۷۲ مورخ ۱۳۹۱/۱/۲۱ صادره از شعبه مقرون به صحت تشخیص و ضمن نقض دادنامه مذکور با اجازه حاصله از ماده ۷۹ و با رعایت رأی وحدت رویه شماره ۶۷۴ مورخ ۱۳۹۱/۱۰/۴ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، حکم به رد شکایت صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.  

مستشاران شعبه ۵ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری  

محمد ساریخانی - محمدرضا دلاوری - محمدحسن پیرزاده