ماده ۷۵۹ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

«هرگاه حصه شریک به سبب هبه یا صلح یا به عنوان مهریه به کسی منتقل شود ، حق شفعه بوجود نمی آید زیرا چنان که در تعریف شفعه گذشت ، این حق به بیع اختصاص دارد و موارد یاد شده ، حتی عقد صلح ، بیع نمی باشد البته بنابراین که صلح را عقدی مستقل بدانیم »<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در آیینه آرای دیوانعالی کشور (صلح و اجاره و احکام راجع به آنها)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=فردوسی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=181716|صفحه=|نام۱=یداله|نام خانوادگی۱=بازگیر|چاپ=2}}</ref> ماده 759 قانون مدنی نیز مطابق با قول مشهور فقهای امامیه نظر مذکور را پذیرفته است اما نصوص مربوط به شفعه در بیع مطلقا متعرض به صلح نشده اند و همچنین کثرت سوالات از ائمه اطهار در باب شفعه نشان می دهد که اذهان پرسندگان اصلا متوجه امکان فرار از شفعه با توسل به صلح نبوده است بنابراین با توجه به قصد شارع برای نفی ضرر شریک ( با ایجاد حق شفعه ) و مطالب یاد شده به نظر می رسد با انعقاد بیع تحت عنوان صلح حق شفعه برای شریک بوجود خواهد آمد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه محشای قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1714452|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=3}}</ref>

== مصادیق و نمونه ها ==