ماده ۷۹۸ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

*{{زیتونی|[[ماده ۷۹۷ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}

*{{زیتونی|[[ماده ۷۹۹ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}

هبه، از دو مرحله تشکیل شده است:

 

هبه قبل از قبض جایز بوده؛ و بر آن، آثار معاملات جایز بار می گردد. در این مرحله، نمی توان مدعی شد که عقد هبه، به وجود آمده است. ولی پس از تسلیم عین موهوب به متهب، عقد هبه منعقد می گردد؛ ولی نمی توان آن را لازم دانست. مگر درصورت حصول شرایطی.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی هبه|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2500884|صفحه=|نام۱=موسی|نام خانوادگی۱=عمید|چاپ=-}}</ref> و پیش از قبض عین موهوب توسط متهب، تملیک حاصل نشده؛ و وی هیچ حقی نسبت به عین موهوب نخواهد داشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2776080|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=7}}</ref>

تحقق هبه، بدون قبض امکان ندارد. زیرا عقد و قبض، امری واحد هستند که در یک زمان، به وجود می آیند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی هبه|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2501180|صفحه=|نام۱=موسی|نام خانوادگی۱=عمید|چاپ=-}}</ref>