۱٬۶۴۵
ویرایش
ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۲
، ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==مواد مرتبط== | ==مواد مرتبط== | ||
[[ماده 90 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[سود قابل تقسیم]]:سود قابل تقسیم سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد دوم) شرکت های تجارتی (شرکت های سهامی عام و خاص، با مسئولیت محدود، تضامنی، نسبی، مختلط غیرسهامی، مختلط سهامی و تعاونی، مؤسسات غیرتجاری، ثبت شرکت خارجی، مقررات مالیاتی در شرکت های ایرانی و خارجی، شرایط کار فرد خارجی در ایران و...)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2199456|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=عرفانی|چاپ=2}}</ref> | |||
درامد:هنگامی که یک موسسه خدماتی را برای دیگران انجام می دهد و یا کالایی را به انها تحویل می دهد مبالغی را از انها دریافت می کند و یا معادل قیمت انها طلبکار می شود و در نتیجه ان دارایی موسسه افزایش می یابد چنین افزایشی را که در دارایی یک موسسه حاصل می شود در امد می نامند. | |||
هزینه: اقلام هزینه شامل بهای اشیا و خدماتی است که برای تحصیل در امد مورد نیاز می باشد و به مصرف می رسد به عنوان مثال می توان هزینه حقوق کارمندان و اب بها و هزینه تلفن و نظایر این ها را ذکر نمود. | |||
استهلاک:عبارت است از تنزل تدریجی و دایم در ارزش اقلام دارایی در اثر فرسودگی ناشی از استعمال عادی و یا تاثیر عوامل طبیعی یا گذشت زمان یا نایاب شدن و از دست دادن ارزش خود. | |||
ذخیره ها: مبالغی هستند که برای جبران استهلاک یا کاهش در ارزش اقلام دارایی به حساب هزینه منظور و کنار گذاشته می شوند و یا برای پرداخت تعهدات یا زیان های مسلم یا احتمالی که مبلغ انها را نمی توان دقیقا تعیین نمود ذخیره می گردند. | |||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
این ماده در مقام تبیین و توضیح سود خالص است که قابل تقسیم است. در این راستا بیان می دارد سود قابل تقسیم عبارت است از در امد حاصل در هر سال مالی شرکت پس از کسر هزینه ها و استهلاکات و وضع و کسر زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته های قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد دوم) شرکت های | این ماده در مقام تبیین و توضیح سود خالص است که قابل تقسیم است. در این راستا بیان می دارد سود قابل تقسیم عبارت است از در امد حاصل در هر سال مالی شرکت پس از کسر هزینه ها و استهلاکات و وضع و کسر زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته های قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است. | ||
یکی از حقوقی که سهام داران در شرکت سهامی دارند حق دریافت سود سالیانه می باشد. در صورتی که منافعی برای شرکت وجود داشته باشد بعداز اینکه مبالغ و کسورات بالا انجام شد از سود ویژه اگر سودی باقی ماند تقسیم 10 درصد سود ویژه بین صاحبان سهام الزامی است لذا مدیران نمی توانند تمام سود را به عنوان اندوخته اختیاری نزد شرکت نگه دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2475636|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>بد نیست در خصوص سود قابل تقسیم در اینجا صحبت کنیم. [[سود قابل تقسیم]] سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و پرداخت مالیات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی قبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2483484|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>باید اشاره داشت که تقسیم سود و اندوخته بن صاحبان سهام صرفا پس از تصویب مجمع عمومی جایز خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد دوم) (شرکت های تجاری) (شرکت های سهامی عام و خاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3358760|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
این ماده بیان می دارد | این ماده در مقام تبیین و توضیح سود خالص است که قابل تقسیم است. در این راستا بیان می دارد سود قابل تقسیم عبارت است از در امد حاصل در هر سال مالی شرکت پس از کسر هزینه ها و استهلاکات و وضع و کسر زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته های قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4326604|صفحه=|نام۱=فرشید|نام خانوادگی۱=فرحناکیان|چاپ=2}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||