۱٬۶۴۵
ویرایش
ماده 239 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۱
، ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳←نکات توضییح و تفسیری دکترین
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 239 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت:'''[[سود قابل تقسیم]] عبارت است از [[سود خالص]] [[سال مالی شرکت]] منهای زیان‌های سال‌های مالی قبل و [[اندوخته قانونی]] مذکور در ماده۲۳۸ و سایر [[اندوخته اختیاری|اندوخته‌های اختیاری]] به علاوه سود قابل تقسیم سال‌های قبل که تقسیم نشده است. | '''ماده 239 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت:'''[[سود قابل تقسیم]] عبارت است از [[سود خالص]] [[سال مالی شرکت]] منهای زیان‌های سال‌های مالی قبل و [[اندوخته قانونی]] مذکور در [[ماده 238 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت|ماده۲۳۸]] و سایر [[اندوخته اختیاری|اندوخته‌های اختیاری]] به علاوه سود قابل تقسیم سال‌های قبل که تقسیم نشده است. | ||
==مواد مرتبط== | ==مواد مرتبط== | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
موضوع نمودن: در اینجا به معنای کسر و برداشت است.<ref name=":02" /> | موضوع نمودن: در اینجا به معنای کسر و برداشت است.<ref name=":02" /> | ||
==نکات | ==نکات توضیحی و تفسیری دکترین== | ||
یکی از حقوقی که [[سهامداران]] در [[شرکت سهامی]] دارند حق دریافت [[سود سالیانه]] می باشد. در صورتی که منافعی برای شرکت وجود داشته باشد بعداز اینکه مبالغ و کسورات بالا انجام شد از سود ویژه اگر سودی باقی ماند تقسیم 10 درصد سود ویژه بین [[صاحبان سهام]] الزامی است لذا [[مدیران]] نمی توانند تمام سود را به عنوان اندوخته اختیاری نزد شرکت نگه دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2475636|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>بد نیست در خصوص سود قابل تقسیم در اینجا صحبت کنیم. [[سود قابل تقسیم]] سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و پرداخت مالیات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی قبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2483484|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>باید اشاره داشت که تقسیم سود و [[اندوخته]] بین صاحبان سهام صرفا پس از تصویب [[مجمع عمومی عادی|مجمع عمومی]] جایز خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد دوم) (شرکت های تجاری) (شرکت های سهامی عام و خاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3358760|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref> | یکی از حقوقی که [[سهامداران]] در [[شرکت سهامی]] دارند حق دریافت [[سود سالیانه]] می باشد. در صورتی که منافعی برای شرکت وجود داشته باشد بعداز اینکه مبالغ و کسورات بالا انجام شد از سود ویژه اگر سودی باقی ماند تقسیم 10 درصد سود ویژه بین [[صاحبان سهام]] الزامی است لذا [[مدیران]] نمی توانند تمام سود را به عنوان اندوخته اختیاری نزد شرکت نگه دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2475636|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>بد نیست در خصوص سود قابل تقسیم در اینجا صحبت کنیم. [[سود قابل تقسیم]] سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و پرداخت مالیات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی قبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2483484|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>باید اشاره داشت که تقسیم سود و [[اندوخته]] بین صاحبان سهام صرفا پس از تصویب [[مجمع عمومی عادی|مجمع عمومی]] جایز خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد دوم) (شرکت های تجاری) (شرکت های سهامی عام و خاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3358760|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref> | ||