تأمین مالی هواپیما از طریق اعتبار صادرات: تفاوت میان نسخه‌ها

[[تامین مالی|تأمین مالی]] [[هواپیما]] به یکی از چالشبرانگیزترین موضوعات [[صنعت هوانوردی|صنعت هوانوردي]] و [[حقوق هوایی]] تبدیلشده است. کافی نبودن اعتبار شرکتهاي هواپیمایی براي اجراي [[تعهد|تعهـدات قـراردادي]] خـود، ناتوانی از ارائه [[تضمین]] هاي مناسب به تـأمین کننـدگان مـالی و خطـرات سیاسـی و اقتصـادي برخـی کشورها، سبب شده تأمین مالی هواپیما با شرایط دشوار و هزینه گـزاف انجـام شـود . طبیعـی اسـت چنین وضعیتی با توجه به گرانی هواپیما درنهایـت بـه زیـان تولیدکننـدگان هواپیمـا کـه عمـدتاً در کشورهاي اروپایی (ایرباس) و ایالاتمتحده (بوئینگ) متمرکز هستند تمام میشود؛ جهت حل این مشکل، «اعتبار [[صادرات]]» بهعنوان یک شیوه تأمین مالی هواپیما مـورد پشـتیبانی [[دولت|دولـت]] هـاي متبـوع تولیدکنندگان هواپیما قرارگرفته، لیکن با توجه به اینکه چنین حمایتی میتوانسته بـا قواعـد [[رقابت|رقابـت]] آزاد و منصفانه ي این بازار در تضاد افتد یا جلوه [[سوبسید]] به خود گیرد، با توافقات فیمابین و وضع مقررات مختلف از سوي دولتهاي یادشده با حدود و قیود قراردادي گوناگون مواجه شده اسـت . ازاینرو، تأمین مالی هواپیما از طریق اعتبـار صـادرات ضـوابط حقـوقی ویـژه اي یافتـه کـه پـس از معرفی اجمالی اعتبار صادرات در این نوشتار، ارکان و شـرایط قـراردادي اعتبـار صـادرات هواپیمـا مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته است.