رای وحدت رویه شماره 14 مورخ 1354/02/29 هیات عمومی دیوان عالی کشور (غیرقابل اعتراض بودن قرار منع تعقیب صادره از دادگاه اطفال): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''رای وحدت رویه شماره ۱۴ مورخ ۱۳۵۴/۰۲/۲۹ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (غیرقابل اعتراض بودن قرار منع تعقیب صادره از دادگاه اطفال):''' رأی [[هیئت عمومی دیوان عالی کشور]] ماده (۱۷۱) قانون آیین دادرسی کیفری ناظر به شکایت از [[قرار]]<nowiki/>های [[بازپرس]] می‌باشد و قابل تسرّی به تصمیم [[دادگاه اطفال و نوجوانان|دادگاه اطفال]] نیست. مضافاً به اینکه طبق شق «۲» ماده مذکور [[قرار منع تعقیب]] صادره از طرف بازپرس وقتی قابل شکایت است که به موافقت [[دادستان]] رسیده باشد در صورتی که در جرایم اطفال پس از صدور قرار منع تعقیب جلب نظر دادستان پیش‌بینی نشده‌است. به علاوه حسب مستنبط از مواد (۱، ۲، ۸ و ۱۶) قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار تصمیمات صادره از طرف دادگاه مذکور فقط در موارد منصوص در قانون قابل شکایت است و قرار منع تعقیب در عداد تصمیمات قابل شکایت احصاء نشده‌است، بنابراین قطعی و غیرقابل اعتراض می‌باشد. این رأی به موجب قانون وحدت رویه مصوب سال ۱۳۲۸ برای دادگاهها و شعب دیوان عالی کشور در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
'''رای وحدت رویه شماره ۱۴ مورخ ۱۳۵۴/۰۲/۲۹ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (غیرقابل اعتراض بودن قرار منع تعقیب صادره از دادگاه اطفال):''' رأی [[هیئت عمومی دیوان عالی کشور]] [[ماده 171 قانون محاکمات جزایی|ماده (۱۷۱) قانون آیین دادرسی کیفری]] ناظر به شکایت از [[قرار|قرارهای]] [[بازپرس]] می‌باشد و قابل تسرّی به تصمیم [[دادگاه اطفال و نوجوانان|دادگاه اطفال]] نیست. مضافاً به اینکه طبق [[ماده 171 قانون محاکمات جزایی|شق «۲» ماده]] مذکور [[قرار منع تعقیب]] صادره از طرف بازپرس وقتی قابل شکایت است که به موافقت [[دادستان]] رسیده باشد در صورتی که در [[جرم|جرایم]] [[طفل|اطفال]] پس از صدور [[قرار منع تعقیب]] جلب نظر [[دادستان]] پیش‌بینی نشده‌است. به علاوه حسب مستنبط از مواد ([[ماده 1 قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار|۱]]، [[ماده 2 قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار|۲]]، [[ماده 8 قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار|۸]] و [[ماده 16 قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار|۱۶]]) قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار تصمیمات صادره از طرف دادگاه مذکور فقط در موارد منصوص در قانون قابل شکایت است و قرار منع تعقیب در عداد تصمیمات قابل شکایت احصاء نشده‌است، بنابراین قطعی و غیرقابل اعتراض می‌باشد. این رأی به موجب قانون وحدت رویه مصوب سال ۱۳۲۸ برای دادگاهها و شعب [[دیوان عالی کشور]] در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
[[ماده ۴۴۵ قانون آیین دادرسی کیفری]]
 
* [[ماده 171 قانون محاکمات جزایی]]
* [[ماده 1 قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار]]
* [[ماده 2 قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار]]
* [[ماده 8 قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار]]
* [[ماده 16 قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار]]


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
[[قرار منع تعقیب]]


[[دادگاه اطفال و نوجوانان|دادگاه اطفال]]
* [[قرار منع تعقیب]]
* [[دادگاه اطفال و نوجوانان|دادگاه اطفال]]


[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۵۴]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۵۴]]