۱۰٬۶۳۴
ویرایش
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۳۳۱ قانون امور حسبی]] | * [[ماده 331 قانون امور حسبی|ماده ۳۳۱ قانون امور حسبی]] | ||
* [[ماده ۳۳۰ قانون امور حسبی]] | * [[ماده 330 قانون امور حسبی|ماده ۳۳۰ قانون امور حسبی]] | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
ظاهر مواد ۳۳۰ و ۳۳۱ [[قانون امور حسبی]] به گونه ای است که این گونه استنباط میشود که واگذاری اداره ترکه توسط [[وصی]] یا [[قیم]] اجباری است اگر چه صلاحیت آنها مورد تردید [[مقام قضایی|دادرس]] [[دادگاه]] باشد ولی با توجه به روح مواد مربوطه به تعیین مدیر ترکه مسلم میگردد که منظور دو ماده مذکور در صورتی است که صلاحیت وصی یا قیم معین شده از طرف متوفی برای اداره ترکه نزد دادگاه محرز باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16336|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> | ظاهر مواد ۳۳۰ و ۳۳۱ [[قانون امور حسبی]] به گونه ای است که این گونه استنباط میشود که واگذاری اداره ترکه توسط [[وصی]] یا [[قیم]] اجباری است اگر چه صلاحیت آنها مورد تردید [[مقام قضایی|دادرس]] [[دادگاه]] باشد ولی با توجه به روح مواد مربوطه به تعیین مدیر ترکه مسلم میگردد که منظور دو ماده مذکور در صورتی است که صلاحیت وصی یا قیم معین شده از طرف متوفی برای اداره ترکه نزد دادگاه محرز باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16336|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> | ||
== رویه های قضایی == | |||
* [[رای وحدت رویه شماره 1798 مورخ 1331/11/16 هیات عمومی دیوان عالی کشور (اداره تركه متوفی توسط دادگاه بخش)]] | |||
== منابع == | == منابع == |