رای وحدت رویه شماره 547 مورخ 1369/12/7 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادسرای محل بارگیری کالا در‌مورد ادعای نرسیدن کالا به مقصد): تفاوت میان نسخه‌ها

'''رای وحدت رویه شماره 547 مورخ 1369/12/7 هیات عمومی دیوان عالی کشور(صلاحیت دادسرای محل بارگیری کالا در شروع به تحقیق در‌مورد ادعای نرسیدن کالا به مقصد):'''

بند یک [[ماده 60 قانون آیین دادرسی کیفری]] شکایت [[مدعی خصوصی]] را یکی از جهات شروع تحقیقات بازپرسی شناخته و [[ماده 63 قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 63 قانون]] مزبور هم به انجام این امر تأکید دارد بنابراین [[بازپرس]] محلی که در آنجا کالا برای حمل به مقصد تحویل راننده شده ولی به مقصد نرسیده مکلف می‌باشد که با وصول‌ شکایت مدعی خصوصی تحقیقات اولیه را شروع نماید و ادامه دهد تا پس از احراز وقوع جرم بر طبق مادتین [[ماده 54 قانون  آیین دادرسی کیفری|54]] و [[ماده 56 قانون آیین دادرسی کیفری|56 قانون آیین دادرسی کیفری]] اقدام‌ گردد. فلذا آراء شعب دوم و دوازدهم دیوان عالی کشور که بر مبنای این نظر صادر شده صحیح تشخیص می‌شود. این رأی بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328]] برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

* [[ماده 60 قانون آیین دادرسی کیفری]]

* [[ماده 63 قانون آیین دادرسی کیفری]]

* [[ماده 54 قانون آیین دادرسی کیفری]]

* [[ماده 56 قانون آیین دادرسی کیفری]]

* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328]]

== جستار های وابسته ==

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور1369]]