ماده ۵۲ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[نظریه مشورتی|نظریه‌ی]] شماره‌ی 7/8531 مورخ 1384/10/14 [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] بیان می‌دارد:«عدم ذکر عنوان [[قیم]] یا [[متولی]] یا [[وصی]] یا مدیریت شرکت در [[دادخواست]] (موضوع [[ماده 52 قانون آیین دادرسی مدنی]] 1379) به منزله آن است که دادخواست دهنده صرفاً از ناحیه خود اقدام به طرح دعوی نموده و [[دادگاه]] فقط می‌تواند به عنوان اصیل در مورد وی اتخاذ تصمیم نماید مگر این که مفاد دادخواست گویای این مطلب باشد که دادخواست دهنده نظرش بر قیمومت، تولیت یا … بوده‌است که در این صورت با اخذ توضیح از خواهان اشکال برطرف می‌شود...».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی مدنی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=معاونت تدوین، تنقیح و انتشار قوانین و مقررات معاونت حقوقی ریاست جمهوری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=544500|صفحه=|نام۱=معاونت حقوقی|امور مجلس ریاست جمهوری|نام خانوادگی۱=|چاپ=8}}</ref>

* [[رای دادگاه درباره ابطال وکالتنامه مرتبط با قرارداد متضمن شرط داوری (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۲۱۳۰۷۰۰۹۶۳)]]

== مصادیق نمونه‌ها ==