نظریه شماره 7/99/431 مورخ 1399/04/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مقررات قانون کاهش مجازات حبس تعزیری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''چکیده نظریه شماره 7/99/431 مورخ 1399/04/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مقررات قانون کاهش مجازات حبس تعزیری:''' جرایمی که در حکم کلاهبرداری هستند یا مجازات کلاهبرداری درباره آن ها مقرر شده است، در صورت داشتن بزه دیده قابل گذشت و در غیر این صورت قابل گذشت نمی باشند. رعایت مقررات تبصره ماده ۲ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری در کلیه پرونده هایی که پس از لازم الاجرا شدن قانون کاهش مجازات حبس تعزیری در حال رسیدگی است، لازم الرعایه است.  

سؤال ۱۱- آیا موارد [[تشدید مجازات]] که در [[ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده ۶۲۱ قانون تعزیرات]] پیش بینی شده است بر اساس [[قانون]] جدید حذف شده است؟  

سؤال ۱۳- [[ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی|ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی اصلاحی ۱۳۹۹]] در چه مواردی مساعد به حال [[محکوم علیه|محکوم]] است تا قاضی اجرای احکام کیفری بر اساس ماده ۱۰ قانون مجازات اسلامی پرونده ها را به دادگاه ارسال نماید؟  

سؤال ۱۲- در مواردی که دادگاه قبل از لازم الاجرا شدن قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹، بر اساس ماده ۳۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ مجازات حبس را تخفیف داده است، آیا قاضی اجرای احکام کیفری باید وفق ماده ۱۰ قانون پیش گفته پرونده را به دادگاه ارسال کند؟

سؤال ۱۳- ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی اصلاحی ۱۳۹۹ در چه مواردی مساعد به حال محکوم است تا قاضی اجرای احکام کیفری بر اساس ماده ۱۰ قانون مجازات اسلامی پرونده ها را به دادگاه ارسال نماید؟  

ضمنا در مواردی که به موجب نص خاص یا رأی وحدت رویه دیوان عالی کشور از قبیل [[رأی وحدت رویه شماره 624 مورخ 1377/1/18|رأی شماره ۶۲۴ مورخ 1377/1/18 هیأت عمومی دیوان عالی کشور]] (جعل و استفاده از سند مجعول) بر خلاف ضوابط و معیارهای فوق احکام خاصی مقرر شده باشد به همان ترتیب عمل می شود.

[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]

[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۹]]