ماده ۵۳۵ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

چنانچه زارع، در زمین موضوع مزارعه کشت ننماید؛ دراینصورت نمی توان وی را، مسئول تأدیه بهای محصولاتی دانست که قرار بوده در آن زمین، به عمل آیند. زیرا مالکیت مزارع نسبت به آن محصولات، پس از کشت در زمین به وجود می آید؛ و تا زمانی که زراعتی صورت نپذیرفته؛ می توان مالک زمین را، مستحق اجرت المثل منافع ملک خود دانست.(268779) و اگر زارع، از زراعت خودداری نماید تا مهلت مزارعه سپری گردد؛ دراینصورت دیگر نمی توان او را، ملزم به اجرای عهد خویش نمود. زیرا دیگر امکان عمل به تعهد وجود ندارد. بلکه در چنین فرضی، تنها مطالبه خسارت از عامل امکانپذیر است. و در مسئولیت قراردادی، میزان زیان با توجه به وضعیتی که متعهد، به تعهد خویش عمل می نمود؛ و دیگر ضرری ایجاد نمی شد؛ تعیین گردیده؛ و منفعتی را، که متعهدٌ له در چنان موقعیتی می تواند به دست آورد؛ به عنوان میزان خسارت معرفی می نمایند.(268777)

علت تعیین ضمانت اجرای مقرر در این ماده، این است که عامل، با ترک زراعت، سبب فوت منافع زمین گردیده است.(428285)