ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 135 قانون آیین دادرسی مدنی:''' هر يک از [[اصحاب دعوا]] كه [[جلب ثالث|جلب شخص ثالثی]] را لازم بداند، می‌تواند تا پايان جلسه اول [[دادرسی]] [[جهت دعوی|جهات]] و [[دلیل|دلايل]] خود را اظهار كرده و‌ ظرف سه روز پس از جلسه با تقديم [[دادخواست]] از [[دادگاه]] درخواست جلب او را بنمايد، چه دعوا در [[مرحله نخستين]] باشد يا [[تجدیدنظر خواهی|تجديدنظر]].

 

* [[ماده ۱۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 136 قانون آیین دادرسی مدنی]]

* [[ماده ۱۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 137 قانون آیین دادرسی مدنی]]

* [[ماده ۱۳۸ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 138 قانون آیین دادرسی مدنی]]

* [[ماده ۱۳۹ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 139 قانون آیین دادرسی مدنی]]

* [[ماده ۱۴۰ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 140 قانون آیین دادرسی مدنی]]

جلب شخص ثالث: به این معنا که هر یک از طرفین دعوی می‌تواند در صورتی که لازم بداند شخص یا اشخاصی را که ابتدائا طرف دعوی ([[خواهان]] یا [[خوانده]]) نبوده‌اند، وارد دعوی کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=455960|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref>

ماده 274 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318مقرر می‌داشت که: «هر يك از اصحاب دعوی كه جلب شخص ثالثی را لازم بداند ميتواند به موجب دادخواست از دادگاه درخواست جلب آن شخص را ‌بنمايد اعم از اينكه دعوی در مرحله نخستين باشد يا [[پژوهش خواهی|پژوهش]].»(منسوخ)'''<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470424|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>'''

ماده‌ی 331 قانون آیین دادرسی مدنی فرانسه دعوای جلب ثالث را به سه منظور پیش بینی کرده است: 1.شرکت در دادگاه وصرفا [[استماع دعوا|استماع]] حکم دادگاه 2.برای حکم به [[طلب|مطالباتی]] که مرتبط با دعوی اصلی است 3.برای الزام ثالث به پذیرش [[مسئولیت|مسئولیتی]]<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556160|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>

همچنین ماده 555 قانون آیین دادرسی مدنی جدید فرانسه اشخاص ثالث تنها در صورتی می‌توانند در مرحله‌ی تجدیدنظر جلب شوند که برای تحول دعوی ضروری باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1346156|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref>

[[شخص]] ثالثی که [[جلب]] می‌شود مدعی علیه محسوب می‌شود و همه‌ی احکام مدعی علیه در مورد او مجراست. ظاهرا اگر ثالث در مرحله ی تجدید نظر جلب شود حکم صادره [[رأی قطعی|قطعی]] است و این برخلاف [[اصل دو درجه ای بودن رسیدگی]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دراک|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1346156|صفحه=|نام۱=عبدالله|نام خانوادگی۱=شمس|چاپ=24}}</ref>در دعوای جلب ثالث نیز باید این [[حق]] برای [[مجلوب ثالث|مجلوب]] وجود داشته باشد تا به دعوی [[ایراد شکلی|ایراد]] وارد کند و دادگاه قبل از ورود به [[ماهیت دعوی]] باید به ایرادات شکلی رسیدگی کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=556172|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>

بر حسب مستفاد از ماده 277 قانون آیین دادرسی مدنی () دادخواست جلب ثالث از سوی [[پژوهش‌خواه]] باید همراه [[دادخواست]] پژوهش تقدیم شود. (رای شماره 1440 مورخ 1341.05.22 صادره از [[هیات عمومی دیوان عالی کشور]]<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=470440|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>

 

* [[نظریه شماره 7/99/1545 مورخ 1399/11/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای تقابل مجلوب ثالث علیه شخص جالب]]

{{پانویس}}