ماده ۲۰۳ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
* {{زیتونی|[[ماده ۲۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۰۲ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۲۰۴ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
== توضیح واژگان ==
اقرار مستقل: این واژه در فقه به جای واژه «خارج از دادگاه» به کار رفته‌است اقرار ابتدایی دومین واژه ای است که در همین معنی در فقه به کار رفته‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2138096|صفحه=|نام۱=فهیمه|نام خانوادگی۱=ملک‌زاده|چاپ=2}}</ref>


== پیشینه ==
== پیشینه ==
ماده ۳۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ بیان می‌دارد: «اقرار اگر در حین مذاکره در دادگاه یا در یکی از لوایحی که به دادگاه داده شده‌است به عمل آید اقرار در دادگاه و الا اقرار در خارج از دادگاه می‌باشد».
[[ماده ۳۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]] بیان می‌دارد: «اقرار اگر در حین مذاکره در دادگاه یا در یکی از لوایحی که به دادگاه داده شده‌است به عمل آید اقرار در دادگاه و الا اقرار در خارج از دادگاه می‌باشد».<ref>[[ماده ۳۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸]]</ref>


== مطالعات تطبیقی ==
== مطالعات تطبیقی ==