ماده ۳۶۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۳۶۹ قانون آیین دادرسی مدنی''': احکام زیر اگرچه از مصادیق بندهای (الف) در دو ماده قبل باشد حسب مورد قابل رسیدگی فرجامی نخواهد بود:
'''ماده ۳۶۹ قانون آیین دادرسی مدنی''': [[احکام]] زیر اگرچه از مصادیق بندهای (الف) در دو ماده قبل باشد حسب مورد قابل [[رسیدگی فرجامی]] نخواهد بود:
# احکام مستند به اقرار قاطع دعوا در دادگاه
# احکام مستند به [[اقرار قاطع دعوا|اقرار قاطع دعوا در دادگاه]]
# احکام مستند به نظریه یک یا چند نفر کارشناس که طرفین به‌طور کتبی رأی آنها را قاطع دعوا قرار داده باشند.
# احکام مستند به [[نظریه کارشناسی|نظریه یک یا چند نفر کارشناس]] که طرفین به‌طور کتبی رأی آنها را قاطع دعوا قرار داده باشند.
# احکام مستند به سوگند که قاطع دعوا باشد.
# احکام مستند به [[سوگند]] که [[قاطع دعوا]] باشد.
# احکامی که طرفین حق فرجام خواهی خود را نسبت به آن ساقط کرده باشند.
# احکامی که طرفین [[حق فرجام خواهی]] خود را نسبت به آن ساقط کرده باشند.
# احکامی که ضمن یا بعد از رسیدگی به دعاوی اصلی راجع به متفرعات آن صادر می‌شود، درصورتی که حکم راجع به اصل دعوا قابل رسیدگی فرجامی نباشد.
# احکامی که ضمن یا بعد از رسیدگی به [[دعوی اصلی|دعاوی اصلی]] راجع به [[متفرعات دعوا|متفرعات]] آن صادر می‌شود، در صورتی که [[حکم]] راجع به اصل دعوا قابل رسیدگی فرجامی نباشد.
# احکامی که به موجب قوانین خاص غیرقابل فرجام خواهی است.
# احکامی که به موجب قوانین خاص غیرقابل فرجام خواهی است.
*{{زیتونی|[[ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}