نظریه شماره 7/99/1877 مورخ 1400/05/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان ایجاد کتابخانه دیجیتال توسط کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران: تفاوت میان نسخه‌ها

در رابطه با یکی از استثناهای مجاز در نظام حقوق مالکیت فکری به طور عام و حقوق مولفان به طور خاص که در ماده ۸ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان آمده است و با توجه به نگرانی از مسئوولیت های ناشی از نقض احتمالی حقوق مولفان و ناشران سوالاتی به شرح زیر تقدیم می شود:

۱-آیا کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران می تواند دست به ایجاد کتابخانه دیجیتال صرفا برای دانشجویان اساتید و همکاران دانشگاه تهران بزند آیا تشکیل این کتابخانه از مواردی است که در ماده هشتم قانون مزبور به آن پرداخته شده است؟

معنای کتابخانه دیجیتال در اینجا فراهم کردن فایل کتاب های چاپی مشمول قانون آن هم صرفا برای استفاده داخلی دانشگاه شامل دانشجویان کارمندان و استادان و در یک موسسه آموزش و علمی است که در قانون مزبور به عنوان یک مورد مجاز برای عکسبرداری از کتاب ها برای در اختیار قرار دادن به اعضای رسمی تجویز شده است.

۲-در صورتی که پاسخ سوال قبلی منفی باشد آیا ایجاد دسترسی مزبور ایجاد کتابخانه دیجیتال منحصرا برای دانشجویان و اساتید همکار دانشگاه مشروط به عدم امکان ذخیره و دانلود و صرفا برای مطالعه آثار مجاز خواهد بود؟ دراین فرض اپلیکیشین ویژه و یا دسترسی مجازی منحصرا با استفاده از رمز و وی پی ان برای هریک از اعضای خاص فراهم می شود و آنها نمی توانند فایل مزبور را برداشته یا آن را در اختیار دیگران قرار دهند چنان که امکان تکثیر فایل نیز وجود ندارد و تنها امکان مطالعه آنلاین یا آفلاین اثر بدون امکان ذخیره سازی آن وجود دارد قانون مزبور در فضای مجازی بسیار پر رونق است و به صورت بی پروا و وحشتناکی نقض حقوق مولفان انجام می شود.

۸-تمامی شقوق مطرح شده در سوال مزبور با فرض عدم هر گونه لطمه به حقوق معنوی صاحب اثر مطرح شده است.