نظریه شماره 7/99/1877 مورخ 1400/05/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان ایجاد کتابخانه دیجیتال توسط کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/1877|شماره پرونده=99-42-1877|تاریخ نظریه=1400/05/13|موضوع نظریه=[[حقوق مدنی]]|محور نظریه=[[قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان]]}}'''چکیده نظریه شماره 7/99/1877 مورخ 1400/05/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان ایجاد کتابخانه دیجیتال توسط کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران:''' طبق [[ماده ۸ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸|ماده ۸ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان]]، کتابخانه‌های عمومی و مؤسسات علمی و آموزشی غیرانتفاعی، در نسخه‌برداری از آثار مورد حمایت این قانون مجاز دانسته شده‌اند؛ به [[قیاس اولویت|طریق اولی]] دانشگاه‌های دولتی از جمله فرض سؤال (کتابخانه مرکزی، مرکز اسناد و تأمین منابع علمی دانشگاه تهران)، در ایجاد [[کتابخانه دیجیتال]] از آثار مشمول قانون، از اختیار برخوردارند.
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/1877|شماره پرونده=99-42-1877|تاریخ نظریه=1400/05/13|موضوع نظریه=[[حقوق مدنی]]|محور نظریه=[[قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان]]}}'''چکیده نظریه شماره 7/99/1877 مورخ 1400/05/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان ایجاد کتابخانه دیجیتال توسط کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران:''' طبق [[ماده ۸ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸|ماده ۸ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان]]، کتابخانه‌های عمومی و مؤسسات علمی و آموزشی [[غیرانتفاعی]]، در نسخه‌برداری از آثار مورد حمایت این قانون مجاز دانسته شده‌اند؛ به [[قیاس اولویت|طریق اولی]] دانشگاه‌های دولتی از جمله فرض سؤال (کتابخانه مرکزی، مرکز اسناد و تأمین منابع علمی دانشگاه تهران)، در ایجاد [[کتابخانه دیجیتال]] از آثار مشمول قانون، از اختیار برخوردارند.


== استعلام ==
== استعلام ==
خط ۱۳: خط ۱۳:


== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
اولا، حکم مقرر در ماده ۸ قانون حمایت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸ مبنی بر اختیار کتابخانه‌های عمومی و مؤسسات جمع آوری نشریات و مؤسسات علمی و آموزشی که به صورت غیرانتفاعی اداره می‌شوند، در نسخه‌برداری از اثرهای مورد حمایت این قانون از راه عکس‌برداری یا دیگر طرق مشابه آن به میزان مورد نیاز و متناسب با فعالیت خود، حکمی خاص است که با لحاظ ماده ۱۱ قانون ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار صوتی مصوب ۱۳۵۲، مشمول ممنوعیت مذکور در ماده ۲ این قانون نیست و به اعتبار و قوت خود باقی است.
اولا، حکم مقرر در ماده ۸ قانون حمایت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸ مبنی بر اختیار کتابخانه‌های عمومی و مؤسسات جمع آوری نشریات و مؤسسات علمی و آموزشی که به صورت غیرانتفاعی اداره می‌شوند، در نسخه‌برداری از اثرهای مورد حمایت این قانون از راه عکس‌برداری یا دیگر طرق مشابه آن به میزان مورد نیاز و متناسب با فعالیت خود، حکمی خاص است که با لحاظ [[ماده ۱۱ قانون ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار صوتی مصوب ۱۳۵۲]]، مشمول ممنوعیت مذکور در [[ماده ۲ قانون ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار صوتی مصوب ۱۳۵۲|ماده ۲ این قانون]] نیست و به اعتبار و قوت خود باقی است.


ثانیا، حکم مقرر در ماده ۸ صدرالذکر، از جمله با هدف گسترش دانش، تسهیل دسترسی آزاد به منابع علمی و فرهنگی، کاهش هزینه‌های این امر و همچنین حمایت ویژه از کتابخانه‌های آموزشی، عمومی و دانشگاهی غیرانتفاعی پیش‌بینی شده است.
ثانیا، حکم مقرر در ماده ۸ صدرالذکر، از جمله با هدف گسترش دانش، تسهیل دسترسی آزاد به منابع علمی و فرهنگی، کاهش هزینه‌های این امر و همچنین حمایت ویژه از کتابخانه‌های آموزشی، عمومی و دانشگاهی غیرانتفاعی پیش‌بینی شده است.
۱٬۴۲۷

ویرایش