ماده ۲۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

ماده ۲۷۹ قانون آیین دادرسی مدنی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۴

۶ بایت حذف‌شده ، ۲۰ آوریل

بدون خلاصۀ ویرایش

فاطمه امیدی

گشت‌زنان

۱۴٬۹۶۸

ویرایش

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 تبصره ۱ - درصورت تعدد [[وارث|وراث]] هر یک نسبت به سهم خود باید ادای سوگند نمایند چنانچه بعضی ادای سوگند نموده و بعضی [[نکول از حلف|نکول]] کنند ادعا نسبت به کسانی که ادای سوگند کرده ثابت و نسبت به [[ناکل|نکول کنندگان]] ساقط خواهد شد.
-تبصره ۲ - چنانچه وراث [[خوانده]] متعدد باشند و خواهان شخص دیگری باشد پس از اقامه بینه توسط خواهان، ادای یک سوگند کفایت می‌کند.
+تبصره ۲ - چنانچه وراث [[خوانده]] متعدد باشند و خواهان [[شخص]] دیگری باشد پس از اقامه بینه توسط خواهان، ادای یک سوگند کفایت می‌کند.
 * {{زیتونی|[[ماده ۲۷۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
 * {{زیتونی|[[ماده ۲۸۰ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}
@@ خط ۳۰: / خط ۳۰: @@
 # اموالی که در اختیار ورثه می‌باشند. لذا در صورتی که یکی از این امور محقق نشود، دعوی و سوگند متوجه ورثه نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبانی فقهی آیین دادرسی مدنی و تأثیر آن در رویه قضایی (جلد دوم) (دلایل اثبات، تصمیم دادگاه، رسیدگی تجدیدنظر و فوق‌العاده، داوری و خسارات دادرسی)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=شرکت سهامی انتشار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2616084|صفحه=|نام۱=عبداله|نام خانوادگی۱=خدابخشی|چاپ=1}}</ref>
-در ماده ۱۷۴۶ المجله براساس [[فقه حنفیه]] چهار مورد برای سوگند خواهان بدون مطالبه طرف دیگر بیان شده‌است که فقط مورد اول آن با [[فقه امامیه]] مطابقت دارد موارد یاد شده به شرح ذیل می‌باشد:
+در ماده ۱۷۴۶ المجله بر اساس [[فقه حنفیه]] چهار مورد برای سوگند خواهان بدون مطالبه طرف دیگر بیان شده‌است که فقط مورد اول آن با [[فقه امامیه]] مطابقت دارد موارد یاد شده به شرح ذیل می‌باشد:
-۱) در دعوا علیه متوفی که خواهان علاوه بر اقامه بینه ملزم به سوگند می‌باشد.
+# در دعوا علیه متوفی که خواهان علاوه بر اقامه بینه ملزم به سوگند می‌باشد.
+# دعوای فرد به طرف دیگری برای مطالبه عین که در آن خواهان باید سوگند یاد کند که آن عین را قبلاً نفروخته یا به نحوی از [[مالکیت|مالکیتش]] خارج نشده‌است.
-۲) دعوای فرد به طرف دیگری برای مطالبه عین که در آن خواهان باید سوگند یاد کند که آن عین را قبلاً نفروخته یا به نحوی از [[مالکیت|مالکیتش]] خارج نشده‌است.
+# چنانچه خریدار [[مبیع]] را به علت [[عیب]] برگرداند، حاکم او را سوگند می‌دهد که به هیچ وجه قبلاً به این عیب تن نداده و نیز لفظاً یا از طریق [[تصرف مالکانه]] رضایت را اعلام ننموده‌است.
+# وقتی قاضی می‌خواهد به نفع [[شفیع]] رأی صادر کند او را سوگند می‌دهد که به هیچ وجه حق خویش را سابقاً اسقاط ننموده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560156|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>
-۳) چنانچه خریدار [[مبیع]] را به علت [[عیب]] برگرداند، حاکم او را سوگند می‌دهد که به هیچ وجه قبلاً به این عیب تن نداده و نیز لفظاً یا از طریق [[تصرف مالکانه]] رضایت را اعلام ننموده‌است.
-۴) وقتی قاضی می‌خواهد به نفع [[شفیع]] رأی صادر کند او را سوگند می‌دهد که به هیچ وجه حق خویش را سابقاً اسقاط ننموده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=560156|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=3}}</ref>
 == منابع ==