ماده ۳ قانون شوراهای حل اختلاف: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
تبصره ۱- شعب شوراها در [[شهر|شهرها]] و در صورت لزوم در مراکز [[دهستان|دهستان‌ها]] و [[روستا|روستاها]] به تشخیص رئیس [[قوه قضاییه|قوه قضائیه]] به تعداد لازم تشکیل می‌گردد. رئیس قوه قضائیه می‌تواند این امر را به رئیس مرکز تفویض کند.
تبصره ۱- شعب شوراها در [[شهر|شهرها]] و در صورت لزوم در مراکز [[دهستان|دهستان‌ها]] و [[روستا|روستاها]] به تشخیص رئیس [[قوه قضاییه|قوه قضائیه]] به تعداد لازم تشکیل می‌گردد. رئیس قوه قضائیه می‌تواند این امر را به رئیس مرکز تفویض کند.


تبصره ۲- برای رسیدگی به امور فنی و صنفی در دعاوی و شکایات فی‌مابین اصناف، «[[شوراهای حل اختلاف تخصصی]]» قابل تشکیل است. در صورت تشکیل شوراهای حل اختلاف تخصصی مذکور و عدم رد [[صلاحیت]] تخصصی خود، دعاوی مربوط منحصراً در این شعب بر اساس احکام این قانون رسیدگی می‌شود. همچنین برای رسیدگی به امور و دعاوی مربوط به [[احوال شخصیه]] فی‌مابین اقلیت‌های دینی موضوع [[اصل ۱۳ قانون اساسی|اصل سیزدهم (۱۳) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] به ترتیب مقرر در این قانون، شوراهای حل اختلاف تخصصی قابل تشکیل است که تشکیل این شوراها مانع از مراجعه اقلیت‌های دینی مذکور به دیگر شوراهای همان حوزه قضائی نیست.
تبصره ۲- برای رسیدگی به امور فنی و صنفی در [[دعوی|دعاوی]] و [[شکایت|شکایات]] فی‌مابین اصناف، «[[شوراهای حل اختلاف تخصصی]]» قابل تشکیل است. در صورت تشکیل شوراهای حل اختلاف تخصصی مذکور و عدم رد [[صلاحیت]] تخصصی خود، دعاوی مربوط منحصراً در این شعب بر اساس احکام این قانون رسیدگی می‌شود. همچنین برای رسیدگی به امور و دعاوی مربوط به [[احوال شخصیه]] فی‌مابین [[اقلیت های دینی|اقلیت‌های دینی]] موضوع [[اصل ۱۳ قانون اساسی|اصل سیزدهم (۱۳) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] به ترتیب مقرر در این قانون، شوراهای حل اختلاف تخصصی قابل تشکیل است که تشکیل این شوراها مانع از مراجعه اقلیت‌های دینی مذکور به دیگر شوراهای همان حوزه قضائی نیست.


* [[ماده ۲ قانون شوراهای حل اختلاف|مشاهده ماده قبلی]]
* [[ماده ۲ قانون شوراهای حل اختلاف|مشاهده ماده قبلی]]
۱۲٬۰۵۸

ویرایش