۴٬۴۲۹
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/98/1921|شماره پرونده=98-76/1-1921 ح|تاریخ نظریه=1399/04/11}} '''استعلام''': چنانچه بعض از مبیع مستحق للغیر درآید آیا بایع علاوه بر استرداد ثمن باید از عهده تمام غرامات ثمن معامله بر مبنای شاخص بانک مرکزی و نظریه مشورتی...» ایجاد کرد) |
(لینک های درون ویکی+نگارش چکیده) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/98/1921|شماره پرونده=98-76/1-1921 ح|تاریخ نظریه=1399/04/11}} | {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/98/1921|شماره پرونده=98-76/1-1921 ح|تاریخ نظریه=1399/04/11|محور نظریه=[[مستحق للغیر درآمدن مبیع]]|موضوع نظریه=[[حقوق مدنی]]}} | ||
''' | '''چکیده نظریه شماره 7/98/1921 مورخ 1399/04/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جبران غرامات در فرض مستحق للغیر درآمدن بعض از مبیع:'''[[مقرره|مقررات]] راجع به [[ضمان درک مبیع|ضمان درک]] در خصوص مواردی که قسمتی از [[مبیع]] [[مستحق للغیر]] باشد نسبت به همان قسمت مجرا است. در احتساب میزان [[ثمن]] ضابطه مقرر در [[ماده ۴۴۲ قانون مدنی]] ملاک عمل قرار می گیرد | ||
== استعلام == | |||
چنانچه بعض از [[مبیع]] [[مستحق للغیر]] درآید آیا [[بایع]] علاوه بر استرداد [[ثمن]] باید از عهده تمام [[غرامت|غرامات]] ثمن [[معامله]] بر مبنای شاخص [[بانک مرکزی]] و [[نظریه مشورتی شماره ۱۳۹۴/۷/۴۰۶ مورخ ۱۳۹۴/۲/۱۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] برآید یا فقط غرامت ثمن آن قسمت از مبیع که مستحق للغیر درآمده باید پرداخت شود؟ به عنوان مثال یک قطعه [[زمین]] به مساحت ۲۰۰ متر مربع و با ثمن ۲۰۰ هزار تومان، نیمی از آن مستحق للغیر درآمده است. با توجه به [[ضمان درک مبیع|ضمان درک]] آیا بایع باید علاوه بر [[استرداد]] تمام [[مورد معامله]] غرامات نصف ارزش زمین را بپردازد یا از عهده تمام غرامات ۲۰۰ هزار تومان ثمن معامله دریافت شده برآید؟ | |||
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | ||
مستفاد از مواد ۳۹۱ و ۳۹۲ قانون مدنی آن است که مقررات راجع به ضمان درک در خصوص مواردی که قسمتی از مبیع مستحق للغیر باشد نسبت به همان قسمت مجرا است و بایع باید از عهده غرامات وارده به نسبت جزئی که مستحق للغیر درآمده برآید و در احتساب میزان ثمن ضابطه مقرر در ماده ۴۴۲ قانون مدنی ملاک عمل قرار می گیرد./ت | مستفاد از [[ماده ۳۹۱ قانون مدنی|مواد ۳۹۱]] و [[ماده ۳۹۲ قانون مدنی|۳۹۲ قانون مدنی]] آن است که [[مقرره|مقررات]] راجع به ضمان درک در خصوص مواردی که قسمتی از مبیع مستحق للغیر باشد نسبت به همان قسمت مجرا است و بایع باید از عهده غرامات وارده به نسبت جزئی که مستحق للغیر درآمده برآید و در احتساب میزان ثمن ضابطه مقرر در [[ماده ۴۴۲ قانون مدنی]] ملاک عمل قرار می گیرد./ت | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۳۹۱ قانون مدنی|ماده ۳۹۱ قانون مدنی مصوب ۱۳۰۷]] | |||
* [[ماده ۳۹۲ قانون مدنی|ماده ۳۹۲ قانون مدنی مصوب ۱۳۰۷]] | |||
* [[ماده ۴۴۲ قانون مدنی|ماده ۴۴۲ قانون مدنی مصوب ۱۳۰۷]] | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[ضمان درک مبیع|ضمان درک]] | |||
* [[مستحق للغیر]] | |||
* [[مبیع]] | |||
* [[غرامت|غرامات]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۹]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۹]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (حقوقی)]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (حقوق مدنی)]] | |||
[[رده:مستحق للغیر درآمدن مبیع]] | |||
[[رده:نظریه 1]] |
ویرایش