رای وحدت رویه شماره 791 دیوان عالی کشور درباره سبق احراز تقصیر یا اشتباه قاضی در دادگاه عالی انتظامی قضات بر رسیدگی به دعوای جبران خسارت آن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
* [[اصل ۱۷۱ قانون اساسی]]
* [[اصل ۱۷۱ قانون اساسی]]
* [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری]]
== نقد و بررسی ==
این رأی، از پاره‌ای جهات نمی‌تواند تضمین کنندۀ برخی [[حقوق اساسی]] افراد باشد. الزام به رعایتِ ترتیبِ مراجعه به [[دادگاه عالی انتظامی قضات]] و سپس [[دادگاه عمومی]]، مسأله‌ای است که در دسترس بودن دادگاه ها برای [[دادخواهی]] اشخاص ([[اصل ۳۴ قانون اساسی|اصل 34]]) را با مانع روبه رو می‌کند. به علاوه، از یک طرف، تجویز صدور [[قرار عدم استماع|قرار عدم استماع دعوا]]، در صورت عدم رعایت ترتیبی که رأی وحدت رویه مقرر کرده است، باعث صرف وقت و هزینۀ بیشترِ دادخواه در فرآیند دادرسی می‌شود و از طرف دیگر، صدور این قرار موجبات بی‌اعتمادی دادخواهانِ عادی و غیرآگاه به امور حقوقی را نسبت به دستگاه قضایی فراهم خواهد کرد. بنابراین، برخلاف آن‌چه '''رأی وحدت رویه شماره 791 دیوان عالی کشور''' معمول داشته است، به نظر می‌رسد تفسیر به نفع دادخواه و بر اساس حقوق اساسی وی، با عدم الزامی بودن رعایتِ ترتیبِ مراجعه به دادگاههای فوق سازگاری بیشتری داشته باشد.<ref>{{Cite journal|title=«فرآیند اثبات تقصیر یا اشتباه قاضی و اثر آن بر حق دادخواهی» نقد و بررسی رأی وحدت رویه شماره 791 دیوان‌عالی کشور (1399/04/17)|url=https://analysis.illrc.ac.ir/article_712076.html|journal=[[دو فصلنامه نقد و تحلیل آراء قضایی]]|date=1402|issn=2821-1790|pages=418–436|volume=2|issue=4|doi=10.22034/analysis.2024.2005355.1020|language=fa|first=ماندانا|last=آقاجانی}}</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۴: خط ۱۷:
* [[دادگاه عالی انتظامی قضات]]
* [[دادگاه عالی انتظامی قضات]]


== منابع ==
{{پانویس}}
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1399]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1399]]