نظریه شماره 1066/96/7 مورخ 1396/05/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخه‌ها

با عنایت به اینکه برابر مواد ۳۰۲ و ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ آراء صادره از محاکم کیفری یک در جرایم موضوع بندهای مذکور در ذیل ماده ۲۷۳ قانون مذکور قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور است و به موجب ماده ۴۲۷ قانون فوق الذکر و تبصره ۲ آن، آراء صادره غیرقطعی اعم از محکومیت، برائت یا قرارهای منع و موقوفی تعقیب است، به نظر می رسد قرار منع تعقیب صادره از دادگاه کیفری یک در خصوص جرائمی که مستقیما در دادگاه مطرح می شود، قابل فرجام-خواهی در دیوان عالی کشور است و مفاد رأی وحدت رویه شماره ۷۵۴-۲۵/۸/۱۳۹۵ هیأت عمومی دیوان عالی کشور همسو با همین نظر است.