ماده ۱۸۵ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۸۵ قانون تجارت''': دستور [[ماده ۱۱۸ قانون تجارت|ماده ۱۱۸]] - [[ماده ۱۱۹ قانون تجارت|۱۱۹]] - [[ماده ۱۲۰ قانون تجارت|۱۲۰]] - [[ماده ۱۲۱ قانون تجارت|۱۲۱]] - [[ماده ۱۲۲ قانون تجارت|۱۲۲]] - [[ماده ۱۲۳ قانون تجارت|۱۲۳]] در مورد [[شرکت نسبی]] نیز [[لازم الرعایه]] است.

* {{زیتونی|[[ماده ۱۸۶ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}  

 

 

 

[[قانونگذار]]، در رابطه با موردی که [[شریک|شرکا]]، اقدام به انتخاب [[مدیران شرکت|مدیر]] ننموده‌اند؛ سکوت اختیار کرده‌است. لیکن با استناد به قواعد عام و کلی حقوق مدنی، می‌توان به این نتیجه رسید که با توجه به اینکه [[شرکت تجاری]]، دارای [[شخصیت حقوقی]] مستقل است؛ اتخاذ تصمیم توسط هر یک از شرکا و اجرای آن، در حکم عمل [[فضولی]] بوده و در صورت تنفیذ [[شرکت نسبی|شرکت]]، که به اتفاق آرای همه شرکا صورت می‌پذیرد؛ نافذ می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد اول) (شرکت‌های تجاری) (کلیات، شرکت‌های اشخاص و شرکت با مسئولیت محدود)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2885648|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=15}}</ref> همچنین، شایان ذکر است [[عزل]] [[مدیر شرکت]]، تابع قواعد عام بوده و اگر در [[اساسنامه]] یا [[شرکت نامه]]، شرایط عزل مدیر معین گردیده باشد؛ به همان ترتیب عمل می‌شود. در واقع عزل مدیر، منوط به اتفاق آرای شرکا است؛ مگر درصورت شرط خلاف. چنانچه مدیر، از شرکای شرکا باشد؛ در این باره حق اظهارنظر ندارد. چراکه ممکن است به [[نفع]] خود عمل نموده و با رأی به عدم عزل خویش، مانع از تحقق هدف و خواسته جمعی شرکا گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد اول) (شرکت‌های تجاری) (کلیات، شرکت‌های اشخاص و شرکت با مسئولیت محدود)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2885660|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=15}}</ref>