۱۰٬۷۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
مأمورین مسلح در کلیه موارد مندرج در این قانون در صورتی مجازند از سلاح استفاده نمایند که اولاً چاره ای جز بکارگیری سلاح نداشته باشند، ثانیاً در صورت امکان مراتب: الف - تیر هوائی. ب - تیراندازی کمر به پایین. ج - تیراندازی کمر به بالا را رعایت نمایند<ref>[[ماده ۳ قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری]]</ref>. | مأمورین مسلح در کلیه موارد مندرج در این قانون در صورتی مجازند از سلاح استفاده نمایند که اولاً چاره ای جز بکارگیری سلاح نداشته باشند، ثانیاً در صورت امکان مراتب: الف - تیر هوائی. ب - تیراندازی کمر به پایین. ج - تیراندازی کمر به بالا را رعایت نمایند<ref>[[ماده ۳ قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری]]</ref>. | ||
== حق به کارگیری سلاح به دستور فرمانده عملیات == | |||
مأمورین انتظامی برای اعاده نظم و کنترل راهپیمائی های غیر قانونی، فرو نشاندن [[شورش]] و [[بلوا]] و ناآرامی هایی که بدون بکارگیری سلاح مهار آنها امکان پذیر نباشد. حق بکارگیری سلاح را به دستور [[فرمانده عملیات]]، در صورت تحقق شرایط زیر دارند: | |||
الف - قبلاً از وسایل دیگری مطابق مقررات استفاده شده و موثر واقع نشده باشد. | |||
ب - قبل از بکارگیری سلاح با [[اخلالگر|اخلالگران]] و [[شورشی|شورشیان]] نسبت به بکارگیری [[سلاح]] اتمام حجت شده باشد. | |||
تشخیص ناآرامی ها حسب مورد بر عهده رئیس [[شورای تأمین استان]] و [[شورای تامین شهرستان|شهرستان]] و در غیاب هر یک بر عهده معاونان آنان خواهد بود و در صورتیکه [[فرماندار]] [[معاون سیاسی]] نداشته باشد این مسوولیت را به یکی از اعضای شورای تأمین محول خواهد نمود.<ref>[[ماده ۴ قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری]]</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||