ماده ۱۱۲۷ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابتلای مرد به یکی از بیماری‌های مقاربتی، مانعی [[مشروع]]، جهت خودداری زوجه از نزدیکی با شوهر، محسوب می‌گردد،<ref>سیدعلی شایگان.{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=طه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=407920|صفحه=|نام۱=|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> بنابراین حتی اگر زوجه، حین انعقاد نکاح نیز، نسبت به ابتلای شوهر به یکی از امراض مقاربتی، آگاه باشد؛ حق خواهد داشت که از نزدیکی با او امتناع نماید و امتناع به علت مزبور، مانع حق نفقه نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مدنی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=211532|صفحه=|نام۱=سیدعلی|نام خانوادگی۱=حائری شاه باغ|چاپ=3}}</ref>

چنانچه وسایل و تجهیزاتی اختراع گردد تا از سرایت بیماری‌های مسری به زوجه جلوگیری نماید؛ دیگر زن نمی‌تواند به بهانه ابتلای شوهر به یکی از امراض مقاربتی، از نزدیکی با او امتناع نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فسخ نکاح در حقوق ایران و نحوه اقامه دعاوی مربوط|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4623808|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=1}}</ref>