ماده ۷۳۱ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۷۳۱ قانون مجازات اسلامی''' در راستای جرم انگاری برخی از انواع جاسوسی های رایانه ای وضع شده است. البته گروهی معتقدند جاسوسی رایانه ای را نمی توان از جرم دسترسی غیر مجاز به داده های رایانه ای تفکیک نمود. چراکه مقدمه و لازمه جاسوسی، دسترسی به این اطلاعات است.عده ای معتقدند مسئولیت عدم افشاء اطلاعات محرمانه در فضای مجازی تنها بر افرادی است که  به موجب قانون یا قرارداد مکلف به حفظ این اسرار بوده و در واقع این اسرار ضمن تعهد به عدم افشاء، به هر نحوی در اختیار ایشان قرار گرفته باشد. لذا افرادی که بدون برنامه ریزی قبلی و به طور ناخواسته اطلاعات سری رایانه ای را به دست بیاورند، مسئولیتی در قبال عدم افشاء آن ها ندارند. مگر در فرض علم به محرمانه بودن این اطلاعات و افشاء عامدانه آن ها. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276852|صفحه=|نام۱=سیدعلیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> بنابراین طبق این ماده اگر موضوع جرم داده های سری باشد،شنود آنها جاسوسی رایانه ای خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری فناوری اطلاعات (جرایم رایانه ای)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4205440|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=عالی پور|چاپ=1}}</ref>ضمنا در انجام رفتارهای جاسوسی نیازی به قصد خاص نیست مگر در نقض تدابیر امنیتی سامانه های رایانه ای یا مخابراتی موضوع [[ماده ۷۳۲ قانون مجازات اسلامی|ماده 732 قانون مجازات اسلامی]] که مرتکب باید قصد دسترسی به داده های سری موضوع این ماده را داشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری فناوری اطلاعات (جرایم رایانه ای)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4205608|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=عالی پور|چاپ=1}}</ref>