ماده ۶۷۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

کسانی که به عنوان ورشکستگی به تقلب محکوم می ‌شوند به مجازات حبس از یک تا پنج سال محکوم خواهند شد.

[[عنصرمادی]] این جرم ورشکستگی به تقلب است که در قالب [[فعل مثبت مادی]] تحقق پیدا میکند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=609576|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> رفتار مجرمانه در [[ورشکستگی به تقلب]] حصری بوده و شامل مخفی کردن قسمتی از دارایی ،مفقود کردن [[دفاتر تجاری]]،مدیون کردن خود به وسیله اسناد یا دست بردن در صورت دارایی و قروض خود به میزانی که مدیون نبوده است،از بین بردن دفاتر تجاری به طریق [[مواضعه]] و [[معاملات صوری]] میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل جرایم کلاهبرداری و خیانت در امانت در حقوق کیفری ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2020700|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=حبیب زاده|چاپ=2}}</ref> علاوه بر این [[عنصرمعنوی]] این جرم [[سوءنیت عام]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=609580|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>و [[سوءنیت خاص]] قصد اعلام توقف برای عدم استرداد بدهی های دیگران است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تحلیل جرایم کلاهبرداری و خیانت در امانت در حقوق کیفری ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2020736|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=حبیب زاده|چاپ=2}}</ref>

هرچند در این جرم از نظر ماهوی جرم ورشکستگی به تقلب بدون توسل به اعمال متقلبانه قابل تحقق نیست اما از نظر ماهیت حقوقی، این جرم تنها با اعمال فعل مثبت متقلبانه تاجر در قالب [[ماده 549 قانون تجارت]] قابل تحقق است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد اول) (جرایم علیه اموال و مالکیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=امیرکبیر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2093836|صفحه=|نام۱=محمدصالح|نام خانوادگی۱=ولیدی|چاپ=9}}</ref>

رضایت یا عدم رضایت [[طلبکاران]]،به علت استقلال حقوق جزا از سایر رشته های حقوقی،تاثیری در مجازات فرد ندارد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته های حقوق جزای عمومی (جلد اول دوم سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=614672|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=20}}</ref>همچنین این مورد تنها در مورد [[تاجر]] قابل تصور است و شامل [[شرکت های تجارتی]] نمیشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=676560|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>

== انتقادات ==

[[دیوان عالی کشور]] در [[رای اصراری]] 205 -49/2/26 به [[دادگاه کیفری]] اجازه داده است قبل از رسیدگی [[دادگاه حقوقی]] به امر [[ورشکستگی]] در این مورد تصمیم گیری کند و مورد در رای اصراری مذکور از موارد صدور [[قرار اناطه]] دانسته نشده است. درحالی که ماهیت دعوای ورشکستگی، یک امر حقوقی است.بنابراین این رای قابل انتقاد به نظر میرسد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=676552|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>

[[ماده 549 قانون تجارت]]