ماده ۶۳۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

افراد زیر به حبس از یک تا ده سال محکوم می شوند و در مورد بند «‌الف» علاوه بر مجازات مقرر، محل مربوطه به طور موقت با نظر‌ دادگاه بسته خواهد شد:

ب - کسی که مردم را به [[فساد]] یا [[فحشا]] [[ترغیب به ارتکاب جرم|تشویق]] نموده یا [[فراهم نمودن موجبات جرم|موجبات آن را فراهم نماید.]]

جرم موضوع این ماده، یک [[جرایم مطلق|جرم مطلق]] است و صرف دعوت افراد به ارتکاب فساد و فحشا، بدون نیاز به حصول [[نتیجه جرم|نتیجه]] ای خاص برای مجرمانه بودن رفتار مرتکب کافی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=813784|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref> همچنین چنانچه دایر کننده مراکز فحشا و مرتکب آن، هر دو یک نفر باشد، مشمول ماده فوق خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=813800|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref> از سوی دیگر فعالیت انحصاری مراکز مورد بحث در امر فساد و فحشا، ضروری نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوق کنونی (دکترین و رویه کیفری ایران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مهاجر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=814496|صفحه=|نام۱=رضا|نام خانوادگی۱=شکری|نام۲=قادر|نام خانوادگی۲=سیروس|چاپ=8}}</ref>

به موجب [[رأی وحدت رویه]] سال 1317، دایر کردن [[فاحشه خانه]] به معنای مهیا نمودن یا دایر کردن مکانی است برای عمل فحشا به نحوی که بتوان عنوان فاحشه خانه را بر آن قرار داد، حتی اگر فقط خود فرد دائر کننده در آن محل، آماده ارائه فحشا باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کیفر همگانی و آرای دیوان کشور|ترجمه=|جلد=|سال=1330|ناشر=شرکت سهامی چاپ|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2368876|صفحه=|نام۱=محمدتقی|نام خانوادگی۱=امین پور|چاپ=-}}</ref>