۱۹۷٬۷۰۲
ویرایش
نظریه شماره 7/1400/942 مورخ 1400/09/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره حق توکیل به غیر در اعطای وکالت در طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها
نظریه شماره 7/1400/942 مورخ 1400/09/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره حق توکیل به غیر در اعطای وکالت در طلاق (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۲
، ۱۱ دسامبربدون خلاصۀ ویرایش
زهرا شوکتی (بحث | مشارکتها) (لینک دهی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
ثانیا، وکیلی که به ترتیب فوق توسط زوجه تعیین و معرفی می شود، وکیل مع الواسطه زوج محسوب می شود و ضرورتی به ضمیمه کردن وکیل دیگری از سوی زوج نیست؛ بویژه آن که در فرض سؤال، زوج به موجب عقد خارج لازم، حق ضم وکیل را از خود سلب کرده است. | ثانیا، وکیلی که به ترتیب فوق توسط زوجه تعیین و معرفی می شود، وکیل مع الواسطه زوج محسوب می شود و ضرورتی به ضمیمه کردن وکیل دیگری از سوی زوج نیست؛ بویژه آن که در فرض سؤال، زوج به موجب عقد خارج لازم، حق ضم وکیل را از خود سلب کرده است. | ||
۲- در فرض سؤال که زوجه به وکالت از زوج دعوای طلاق را مطرح کرده و پس از جلسه اول دادرسی زوجین بر طلاق توافقی موافقت کرده اند، نظر به این که وفق ماده | ۲- در فرض سؤال که زوجه به وکالت از زوج دعوای طلاق را مطرح کرده و پس از جلسه اول دادرسی زوجین بر طلاق توافقی موافقت کرده اند، نظر به این که وفق [[ماده 8 قانون حمایت خانواده]] مصوب ۱۳۹۱، رسیدگی در دادگاه خانواده با تقدیم دادخواست و بدون رعایت سایر تشریفات [[آیین دادرسی مدنی]] انجام می شود، تغییر خواسته به طلاق توافقی مسموع بوده و در این صورت دادگاه، گواهی عدم امکان سازش صادر خواهد کرد. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||