ماده ۱۵۴ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

* {{زیتونی|[[ماده ۱۵۵ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}}

== توضیح واژگان ==

*[[تأدیه]]: تأدیه، یعنی انجام دادن، به جا آوردن و ادای [[دیون|دین]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اندیشه‌های حقوقی (جلد دوم) (حقوق مدنی و کیفری)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=592552|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمد|نام خانوادگی۱=موسوی بجنوردی|چاپ=1}}</ref> تأدیه در لغت، به معنای پرداخت کردن، ادا کردن و رسانیدن به کار رفته است و در اصطلاح به پرداخت حق غیری که بر [[ذمه]] [[تعهد|متعهد]] است؛ گفته می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دانشنامه حقوق خصوصی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=محراب فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4057760|صفحه=|نام۱=مسعود|نام خانوادگی۱=انصاری|نام۲=محمدعلی|نام خانوادگی۲=طاهری|چاپ=2}}</ref>

*[[شرکت مختلط غیر سهامی]]:«[[شرکت مختلط غیر سهامی]] [[شرکت تجارتی|شرکتی]] است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر [[شریک ضامن]] و یک یا چند نفر [[شریک با مسئولیت محدود]] بدون انتشار [[سهام]] تشکیل می‌شود. شریک ضامن مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر [[سرمایه شرکت|دارایی شرکت]] پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه است که در شرکت گذارده یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت (شرکت مختلط) و لااقل اسم یکی از شرکاء ضامن قید شود».<ref>[[ماده ۱۴۱ قانون تجارت]]</ref>

* [[حسن نیت]]: اینطور بیان شده است که حسن نیت در حقوق، آن وصفی است که در آن خاطی گمان نمی‌کرده که محظوریتی قانونی در اشتباهی که مرتکب شده، وجود داشته است. به بیان دیگر، رفتار و سلوک درست و نبود نیتِ زیان‎‌رسان «حسن نیت» نام دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دانشنامه حقوق خصوصی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=محراب فکر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=418984|صفحه=|نام۱=مسعود|نام خانوادگی۱=انصاری|نام۲=محمدعلی|نام خانوادگی۲=طاهری|چاپ=2}}</ref>

در شرکت مختلط غیرسهامی، شریک ضامن نمی‌تواند سود شریک با مسئولیت محدود، یا سرمایه او را تضمین کند؛ زیرا دراینصورت دیگر شریکی وجود نداشته و شریک با مسئولیت محدود، در حکم کسی است که [[قرض|قرضی]] به شریک ضامن، داده باشد. ولی آیا می‌توان در [[شرکت نامه]]، تصریح نمود که هر سال بابت سرمایه، [[بهره]] به شریک با مسئولیت محدود پرداخت شود؟ این شرط، درصورتی اعتبار قانونی دارد که شرکت، دارای نفعی باشد؛ زیرا اشکالی ندارد که در صورت وجود نفع، سهم شریک با مسئولیت محدود، منتهی به [[پورسانتاژ]] معینی گردد؛ یا اینکه شریک ضامن، تعهد کند قبل از تقسیم سود، بدواً چند درصدی به شریک با مسئولیت محدود پرداخت شود و بعداً، باقیمانده منافع (اگر منافعی باقی بماند)، بین کلیه شرکا تقسیم گردد. دراینصورت سهم الشرکه شریک با مسئولیت محدود، مانند [[سهم الشرکه ممتازه]] خواهد بود ولی درصورتیکه شرکت، [[زیان]] نشان دهد؛ حتی اگر در شرکت نامه نیز، تصریح شده باشد؛ دادن هر گونه سود یا بهره به شریک با مسئولیت محدود، جایز نیست و در حکم تقسیم [[منافع موهوم]] می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد دوم) (شرکت سهامی عام، شرکت سهامی خاص، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت مختلط غیرسهامی، شرکت مختلط سهامی، شرکت تعاونی، تصفیه امور شرکت ها، ثبت شرکت ها)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1881144|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=ستوده تهرانی|چاپ=20}}</ref> همچنین، شایان ذکر است هر گاه [[شریک با مسئولیت محدود]]، بدون آگاهی از ترتیبات مندرج در '''ماده ۱۵۴ قانون تجارت'''، عاری از هرگونه [[سوء نیت|سوءنیت]] و به اعتبار بیلان شرکت، مبلغی را از [[مدیران شرکت|مدیر شرکت]] دریافت نموده باشد؛ مسئول نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد اول) (شرکت های تجاری) (کلیات، شرکت های اشخاص و شرکت با مسئولیت محدود)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2886120|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=15}}</ref>

== مقالات مرتبط ==

* [[نوآوری‌های حقوق قراردادهای جدید فرانسه و تطبیق آن با نظام حقوقی ایران]]

{{پانویس}}

{{مواد قانون تجارت}}

[[رده:شرکت‌های تجاری]]

[[رده:اقسام مختلفه شرکت‌ها و قواعد آن‌ها]]