ماده 355 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۳۵۵ قانون امور حسبی''': رسیدگی به [[دعوا|دعاوی]] راجع به [[ترکه]] [[اتباع]] خارجه در ایران از صلاحیت [[دادگاه]] ایران است.

== توضیح واژگان ==

دعوا: عبارت است از اینکه شخصی به عنوان مدعی به دادگاه مراجعه و شخص دیگری را به عنوان مدعی علیه، طرف دعوا خود قرار داده و از وی موضوع خاصی را مطالبه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تنفیذ معامله (ماهیت، شرایط و آثار)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2666444|صفحه=|نام۱=محمدجواد|نام خانوادگی۱=صفار|چاپ=2}}</ref>

رسیدگی به امور ترکه اتباع خارجی، به استناد [[ماده ۷ قانون مدنی]] و مواد ۳۵۵ و [[ماده ۳۵۶ قانون امور حسبی|۳۵۶ قانون امور حسبی]] اگر [[ماترک]] در ایران نداشته باشد، رسیدگی به ترکه اتباع بیگانه که از مسائل مربوط به احوال شخصی است در صلاحیت دادگاه‌های ایران نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه مشاوره‌های قضایی (آیین دادرسی مدنی و اجرای احکام مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3741220|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضائیه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>

چنانچه شخصی در خارج از ایران فوت شده و گواهی حصر وراثت برای ایشان در کشور مقیم صادر شده‌است آیا دادن اموال متوفی در ایران به وراثی که اسامی آن‌ها در گواهی حصر وراثت مذکور ذکر شده‌است امکان‌پذیر می‌باشد یا خیر؟ نظریه مشورتی شماره ۷/۸۰۲ مورخ ۱۳۷۱/۲/۲۹ [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] این بود که، در مورد گواهی حصر وراثت صادره از خارج، ذی‌نفع باید طبق مواد ۳۵۵ و ۳۵۶ قانون امور حسبی و [[ماده ۱۷۷ قانون اجرای احکام مدنی]] در دادگاه ایران اقامه دعوا نماید و با اثبات آن [[سهم‌الارث|سهم الارث]] خود را مطالبه و دریافت نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=گواهی حصر وراثت در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2463640|صفحه=|نام۱=عاطفه|نام خانوادگی۱=زاهدی|چاپ=1}}</ref>