ماده ۴۴ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:


ج - در سایر موارد به استثناء مواردی که صرفاً [[تخلف انضباطی]] محسوب می‌شود به حبس از دو ماه تا یک سال.
ج - در سایر موارد به استثناء مواردی که صرفاً [[تخلف انضباطی]] محسوب می‌شود به حبس از دو ماه تا یک سال.
[[ماده ۴۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|مشاهده ماده قبلی]]
[[ماده ۴۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|مشاهده ماده قبلی]]
[[ماده ۴۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|مشاهده ماده بعدی]]


[[ماده ۴۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲|مشاهده ماده بعدی]]


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۴۳ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲]]
* [[ماده ۴۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲]]
* [[ماده 4 دستورالعمل اجرایی موضوع ماده 130]]
== نکات تفسیری دکترین ==
برای تحقق [[جرم]] موضوع این ماده، کوتاه یا بلند بودن مدت خواب و کم و کیف خواب مؤثر در موضوع نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3473720|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>همچنین در بند «الف» در موردی که عمل مرتکب محاربه در نظر گرفته می‌شود، قصد به هم خوردن امنیت کشور [[سوءنیت خاص]] جرم را تشکیل می‌دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3473736|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>[[سوء نیت عام]] این جرم نیز قصد خوابیدن می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3514536|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>لازم است ذکر شود که اگر نگهبان در حین خواب که کاملاً بر وی تسلط یافته مرتکب جرائم دیگری نیز بشود، مجازات نخواهد شد زیرا [[مسلوب الاراده]] بوده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3514532|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>پرواضح است که اگر نظامی محل نگهبانی خود را ترک کند و در محل دیگری بخوابد، فقط مرتکب بزه ترک پست شده‌است و به همین اتهام تعقیب می‌گردد. چرا که برای تحقق جرم موضوع این ماده، خوابیدن باید در حین نگهبانی و در محل نگهبانی صورت بگیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3514564|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>
برای تحقق [[جرم]] موضوع این ماده، کوتاه یا بلند بودن مدت خواب و کم و کیف خواب مؤثر در موضوع نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3473720|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>همچنین در بند «الف» در موردی که عمل مرتکب محاربه در نظر گرفته می‌شود، قصد به هم خوردن امنیت کشور [[سوءنیت خاص]] جرم را تشکیل می‌دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3473736|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>[[سوء نیت عام]] این جرم نیز قصد خوابیدن می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3514536|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>لازم است ذکر شود که اگر نگهبان در حین خواب که کاملاً بر وی تسلط یافته مرتکب جرائم دیگری نیز بشود، مجازات نخواهد شد زیرا [[مسلوب الاراده]] بوده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3514532|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>پرواضح است که اگر نظامی محل نگهبانی خود را ترک کند و در محل دیگری بخوابد، فقط مرتکب بزه ترک پست شده‌است و به همین اتهام تعقیب می‌گردد. چرا که برای تحقق جرم موضوع این ماده، خوابیدن باید در حین نگهبانی و در محل نگهبانی صورت بگیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3514564|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>


== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==
ارتکاب جرم موضوع این ماده در مورد «اخلال در نظام یا شکست جبهه اسلام»[[جرم مقید|مقید]] به نتیجه است اما در سایر موارد مذکور در ماده [[جرم مطلق]] است و تحقق نتیجه خاصی شرط نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2806488|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref> ضمناً موارد خوابیدن در حین نگهبانی که صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌گردد برابر [[ماده 4 دستورالعمل اجرایی موضوع ماده 130|مقررات ماده۴ دستورالعمل اجرایی موضوع ماده ۱۳۰]] مشخص شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2806496|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref> پرواضح است که عمل مرتکب و خوابیدن وی باید به صورت ارادی باشد؛ بنابراین اگر فردی در اثر خستگی مفرط به خواب برود، به علت آنکه به صورت ارادی نخوابیده‌است، مشمول مقررات این ماده نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2806472|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>
ارتکاب جرم موضوع این ماده در مورد «اخلال در نظام یا شکست جبهه اسلام»[[جرم مقید|مقید]] به نتیجه است اما در سایر موارد مذکور در ماده [[جرم مطلق]] است و تحقق نتیجه خاصی شرط نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2806488|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref> ضمناً موارد خوابیدن در حین نگهبانی که صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌گردد برابر [[ماده 4 دستورالعمل اجرایی موضوع ماده 130|مقررات ماده۴ دستورالعمل اجرایی موضوع ماده ۱۳۰]] مشخص شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2806496|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref> پرواضح است که عمل مرتکب و خوابیدن وی باید به صورت ارادی باشد؛ بنابراین اگر فردی در اثر خستگی مفرط به خواب برود، به علت آنکه به صورت ارادی نخوابیده‌است، مشمول مقررات این ماده نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2806472|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# خوابیدن ارادی نظامی در حین نگهبانی جرم است و مجازات دارد.
# شدت مجازات بستگی به موقعیت و شرایط نگهبانی دارد.
# اگر خوابیدن در مقابل دشمن یا محاربین باعث اخلال در نظام یا شکست جبهه اسلام شود، مجازات محارب اعمال می‌شود.
# اگر خوابیدن در مقابل دشمن یا محاربین اخلالی ایجاد نکند، حبس از ۲ تا ۱۰ سال در نظر گرفته می‌شود.
# اگر نگهبانی در ناحیه‌ای باشد که در حالت جنگ یا آماده‌باش رزمی است، حبس از ۶ ماه تا ۲ سال منظور می‌شود.
# در سایر موارد، حبس از ۲ ماه تا ۱ سال تعیین می‌گردد.
# مواردی که صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌شود از این حکم مجزا است.


== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==