ماده 288 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۲۸۸ قانون امور حسبی''': اشخاصی که مطابق [[ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی|ماده ۲۸۴]] و [[ماده ۲۸۵ قانون امور حسبی|۲۸۵]] [[وصیت]] نزد آن‌ها شده و همچنین [[شهادت|گواه]]‌های مذکور در ماده قبل در اول زمان امکان باید در اداره ثبت اسناد یا محلی که در آئین‌نامه وزارت دادگستری تعیین می‌شود حاضر شده [[وصیت نامه]] را مطابق مقررات راجع به [[ودیعه|امانت گذاردن]] [[سند|اسناد]] امانت بگذارند و ضمناً اعلام کنند که این آخرین [[وصیت]] موصی است که با داشتن [[اهلیت]] اظهار داشته.

== مواد مرتبط ==

* [[ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی]]

* [[ماده ۲۸۵ قانون امور حسبی]]

* [[ماده ۲۸۹ قانون امور حسبی]]

== توضیح واژگان ==

وصیت: به تملیک [[مال]] اعم از [[عین معین|عین]] یا [[منافع]] یا اعطای [[حق]] [[تصرف]] آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=294796|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=2}}</ref>

اهلیت: به صلاحیت شخص برای دارا شدن و اجرای حق و تکلیف، اهلیت گفته می‌شود. به اهلیت دارا شدن حق، «[[اهلیت تمتع]]» و به اهلیت اجرای حق، نیز «[[اهلیت استیفاء]]» گفته می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5005204|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=1}}</ref>

وصیت نامه نظامی تشریفات خاصی ندارد. گواهان، در صورتی که اظهارات موصی را نوشته باشند، باید در اداره ثبت یا محلی که در آیین‌نامه وزارت دادگستری معین می‌شود حاضر گردند و وصیت نامه را به [[ودیعه|امانت]] گذارند و اعلام کنند این آخرین وصیت موصی است که با داشتن اهلیت اظهار داشته. تنظیم وصیت نامه ضرورت ندارد و گواهان می‌توانند در اولین فرصت نزد دادرس دادگاه صلاحیتدار حاضر شوند و اظهارات موصی را اعلام کنند که در صورت مجلسی ضبط شوند و اظهارات موصی را اعلام کنند که در صورت مجلس ضبط می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2781868|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=7}}</ref>

مطابق ماده ۲۸۸ [[قانون امور حسبی]] اشخاصی که در شرایط فوق‌العاده وصیت کرده‌اند (موضوع مواد ۲۸۳، ۲۸۴ و ۲۸۵ قانون امور حسبی) باید در اولین زمان ممکن به لحاظ عرفی در محل مقرر در آیین‌نامه حاضر شده و وصیت مذکور را به امانت بگذارند. همچنین باید اعلام نمایند که این آخرین وصیت موصی است که با داشتن اهلیت ابراز داشته زیرا مطابق [[ماده ۸۳۹ قانون مدنی]] اگر موصی ثانیاً وصیتی بر خلاف وصیت اول نماید وصیت دوم صحیح است. همچنین مطابق [[ماده ۸۳۸ قانون مدنی|ماده ۸۳۸ همان قانون]] موصی می‌تواند از وصیت خود رجوع کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649764|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>

{{هوش مصنوعی (ماده)}}

# وصیت‌نامه باید در اسرع وقت به اداره ثبت اسناد یا محل تعیین‌شده از سوی وزارت دادگستری ارائه شود.

# اعلام این‌که این وصیت‌نامه، آخرین وصیت فرد موصی است، الزامی است.

# موصی باید در زمان وصیت، اهلیت لازم را دارا باشد.

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:وصیت نامه]]

[[رده:وصیت در شرایط فوق‌العاده]]