ماده ۱۹۹ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

اداره عقد، دلالت بر این دارد که معاملات مکره را [[عدم نفوذ|غیرنافذ]] دانسته و به‌طور موقت، [[بطلان عقد|باطل]] اعلام ننموده؛ تا اینکه زمانی که حالت کره از بین برود؛ تا معلوم گردد که آیا مکره، تصمیم به [[تنفیذ عقد]] مزبور دارد یا نه؟ در صورت تنفیذ، یک عقد کامل و اساسی تحقق می‌یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق مدنی (جلد اول) (عناصر عمومی عقود)|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=125820|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>

به دلالت [[قاعده العقود تابعه للقصود|قاعده «العقود تابعه للقصود»]]، فقدان [[قصد انشاء|قصد]]، موجب بطلان عقد خواهدشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قواعد فقه|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1786516|صفحه=|نام۱=ابوالحسن|نام خانوادگی۱=محمدی|چاپ=11}}</ref>

# اشتباه و اکراه هر دو می‌توانند به عنوان عوامل مخدوش‌کنندهٔ رضایت در نظر گرفته شوند.

# صحت و نفوذ معامله مستلزم رضایت آزادانه و آگاهانه است.

== پایان نامه و رساله های مرتبط ==

* [[تاثیر شخصیت در قراردادها]]

[[رده:در قصد طرفین و رضای آنها]]

[[رده:اشتباه]]

{{DEFAULTSORT:ماده 0995}}